رابطه هوش معنوی با میزان پای بندی به مقررات رانندگی در تاکسیرانان شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هوش معنوی با میزان پای بندی به مقررات رانندگی در تاکسیرانان شهر تهران در سال 96 - 1395 صورت گرفت. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه آماری بالغ بر 346 نفر بود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده از بین تاکسیرانان سازمان مدیریت و نظارت بر تاکسیرانی انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های رفتار رانندگی منچستر و هوش معنوی کینگ و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی (تحلیل رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شد. با توجه به سطح معناداری یافته ها نشان داد بین هوش معنوی رانندگان تاکسی و مولفه های آن (تفکر وجودی انتقادی، تولید معنای شخصی، آگاهی متعالی و بسط حالت هوشیاری) با میزان پای بندی آنها به مقررات رانندگی رابطه مثبت معنادار وجود داشت ( 0 / 05> P). به عبارت دیگر هرچه هوش معنوی و مولفه های آن در رانندگان تاکسی بالاتر بود، پای بندی آنها به مقررات رانندگی نیز بیشتر بود.

کلیدواژه ها:

میزان پای بندی به مقررات رانندگی ، هوش معنوی ، تاکسیران