مقایسه دو روش استفاده از ماتریس های تقاضای سفر و اطلاعات کاربری ها در محاسبه میزان تقاضای پارکینگ ( مطالعه موردی شهر اصفهان)

رشد روزافزون استفاده از خودروی شخصی در کلان شهرهای کشور ایران، اهمیت ویژه ای به مدیریت و توسعه پارکینگ ها به خصوص در محدوده مر کزی شهرها بخشیده است. از آنجایی که اساس و ریشه هر مطالعه در مورد مدیریت و توسعه پارکینگ ها برآورد میزان عرضه و تقاضای پارکینگ است، در این پژوهش سعی بر مقایسه دو روش در محاسبه میزان تقاضای پارکینگ شده است. در این راستا، ابتدا به وسیله ماتریس های تولید و جذب سفر میزان تقاضای پارکینگ در ساعت 7 صبح برای اهداف سفر مختلف محاسبه شده و سپس این نتایج با میزان تقاضای پارکینگ به دست آمده از نرخ ایجاد پارکینگ هر کاربری با استفاده از ضریب همبستگی و ترسیم خط برازش مورد مقایسه قرارگرفته است. همبستگی حدود 0 . 72 برای نتایج هدف سفر تحصیلی و کاربری آموزشی بهترین همبستگی به دست آمده و همبستگی 0 . 062- برای هدف سفر و کاربری تفریحی پایین ترین همبستگی به دست آمده در این پژوهش می باشند که سهم سفرهای انجام شده با هر هدف سفر در ساعت 7 صبح نقش بسزایی در میزان این همبستگی ایفا کرده است. در پایان این پژوهش نیز، استفاده از ترکیب دو روش مذکور برای به دست آوردن میزان تقاضای پارکینگ پیشنهاد شده است.

کلیدواژه ها:

ماتریس های تقاضا ، کاربری زمین ، تقاضای پارکینگ ، نرخ ایجادپارکینگ