مقایسه ی مدل پریساچ و جایلز-آترتون در مدلسازی رفتار هیسترزیسی

موتور هیسترزیس، ماشین سنکرون خودراه اندازی است که دارای استاتوری مشابه موتورهای القایی است ولی مواد نیمه سخت در روتور موتور هیسترزیس، حلقه های B-H پهن تری نسبت به مواد مغناطیس نرم استفاده شده در موتورهای القایی دارند و بنابراین منجر به ایجاد مدل پیچیده تری می شود. موتورهای هیسترزیس از خاصیت هیسترزیس مواد مغناطیسی برای ایجاد گشتاور استفاده می کنند. بنابراین مدل سازی حلقه ی پسماند مواد مغناطیسی برای این موتور از اهمیت بالایی برخوردار است در این مقاله دو روش رایج مدل سازی پسماند مغناطیسی بررسی شده اند. هدف از انجام این تحقیق، بررسی تحلیلی موتور هیسترزیس و مدل سازی هیسترزیس به دو روش جایلز- آترتون و پریساچ می باشد. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی و از نوع کاربردی می باشد. لذا در گام اول با استفاده از مطالعات کتابخانه ای به بررسی مطالب کلی و پایه در خصوص موتور هیسترزیس پرداخته شد. در گام دوم با مطالعه ی تعدادی از پایان نامه ها و مقالات، انواع روش های مختلف مدل سازی هیسترزیس مورد بررسی قرار گرفت و به تشریح مدل سازی هیسترزیس به روش جایلز-آترتون و روش پریساچ همراه با معادلات مرتبط با آن ها پرداخته شد و نهایتا با توجه به مقایسه ی این دو روش، نتیجه گیری نهایی صورت گرفت. در نتیجه ی این تحقیق، مدل جایلز-آترتون یکی از محبوب ترین مدل های پسماند مغناطیسی است که به طور گسترده برای مدل سازی ویژگی های غیرخطی پسماند مغناطیسی استفاده می شود. در حالی که مدل پریساچ از دقت بسیار بالایی برخوردار است ولی دارای پیچیدگی های زیادی در شبیه سازی کامپیوتری می

کلیدواژه ها:

بررسی تحلیلی ، مدل سازی ، مقایسه ، موتور هیسترزیس ، روش جایلز- آترتون ، روش پریساچ