مروری بر روش توسعه مبتنی بر تست در مهندسی نرم افزار

توسعه مبتنی برتست یک روش تست پیش از توسعه و حتی برخی آن را یک روش توسعه نرم افزار می دانند. بطوریکه قسمت های کوچکی که به آن کد تست گفته می شود، برای توسعه واحد های برنامه استفاده می شوند. نوشتن کدهای تست نرم افزار قبل از کدهای محصول نرم افزاری باعث اثرات مثبتی در فرایند توسعه و همچنین سایر فرایند های مرتبط با آن می شود. این روش بیشتر در متدولوژی های چابک توسعه نرم افزار کاربرد دارد و در چرخه های تولید نرم افزار روش نسبتا جدیدی محسوب می شود. از این رو، روش توسعه مبتنی بر تست با روش های سنتی تست و توسعه نرم افزار بطور کامل متفاوت است. در این مقاله مروری در ابتدا به معرفی فازهای مختلف و نحوه اجرای این روش پرداخته شده است. سپس از آنجایی که می توان این روش را یک فرایند توسعه در نظر گرفت، مقایسه ای بین روش توسعه مبتنی بر تست و روش های سنتی چرخه حیات توسعه نرم افزار پرداخته می شود. در ادامه همچنین به بررسی 2 مورد توسعه از این روش پرداخته شده است. همین طور به بررسی مشکلات و برخی نارسایی های استفاده از روش توسعه مبتنی برتست و راه حل هایی برای این نارسایی ها پرداخته شده است. در نهایت تاثیرات استفاده از روش توسعه مبتنی برتست بر روی صفات کیفی درقالب یک جدول ارزیابی می شود که نشان دهنده توانایی قابل ملاحظه این روش در بهبود برخی از صفات کیفی نرم افزار است

کلیدواژه ها:

آزمون نرم افزار ، آزمایه ، توسعه مبتنی بر تست ، کد منبع ، صفات کیفی ، فرایند توسعه