تعامل سازی میان معماری و محیط؛ بررسی چگونگی انعطاف پذیری بناهای مسکونی با استفاده از مصالح هوشمند

امروزه با پیشرفت و توسعه تکنولوژی های مربوط به ساختمان، شاهد ظهور مصالح جدیدی از جمله مواد هوشمند هستیم که به واسطه سازگاری با محیط پیرامون، در جهت طراحی های خلاقانه جهت ایجاد ساختمان هایی با کارایی بالاتر و صرفه اقتصادی بهتر، بسیار کاربرد داشته است چرا که موجب انطاف پذیر کردن آن بنا گشته و راهکارهای بسیاری جهت پاسخگویی به طیف وسیعی از نیازهای ساکنیش را فراهم ساخته است، اینگونه که، با استفاده از آن می توان تغییرات محیط اطراف زندگی انسان را اندازه گیری و ارزیابی کرد و موجب کنترل مسایلی که منجر به تغییر محیط فیزیکی، به خصوص تغییر در ساختمان هایی که در آن زندگی در جریان است، شود. پس این سوال مطرح است که قابلیت هوشمند سازی معماری با استفاده از مصالح نوین چگونه صورت می گیرد لذا؛ در این مقاله که از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد با استفاده از منابع کتابخانه ای و تحلیل و بررسی مصالح هوشمند در نمونه های موردی اجرا شده، این نتیجه حاصل گردید که، استفاده از فناوری های نوین و هوشمند در ساختمان ها می تواند به طور قابل توجهی مصرف انرژی، هزینه های اجرایی و همچنین هزینه های نگهداری، را کاهش دهد، پس در این صورت معماری انجام شده قادر است به محیط اطراف خود پاسخ داده و با آن سازگار شود.

کلیدواژه ها:

تکنولوژی ، مصالح هوشمند ، بناهای مسکونی ، سازگاری با محیط ، صرفه جویی مصرف انرژی ،