بررسی فقهی اختیارات حاکم در فقه امامیه و حنفی

این تحقیق با استفاده از روش تحلیلی توصیفی به بررسی فقهی اختیارات حاکم در فقه امامیه و حنفی می پردازد و نتایج به دست آمده در این تحقیق بیان می کند که از نظر فقهای امامیه و حنفیه، کسی که در راس جامعه اسلامی قرار می گیرد باید دارای شرایط و ویژگی هایی باشد و آن شرایط عبارت است از اینکه حاکم اسلامی باید مرد، مسلمان، بالغ و عاقل بوده و از سلامت جسمی نیز بهره مند باشد. همچنین از تقوا، عدالت، شجاعت، قاطعیت، توانمندی و مدیریت برخوردار بوده و دارای علم و اجتهاد نیز باشد. چالش و تفاوت این دو فقه در مورد اختیارات حاکم این است که در واقع حاکم در فقه امامیه تمام وظایف و اختیارات که پیامبراکرم وایمه معصومین از حیث زعامت سیاسی جامعه دارا بودند؛ داراهستند، مگر مواردی که به ادله خاص خارج شده باشد. اما فقهاء و اندیشمندان حنفیه به طور دقیق و مفصل وارد بحث وظایف و اختیارات حاکم نشده اند و به طور کلی از کلمات فقیهان حنفیه استفاده میشود؛ حاکم و کسی که مردم به ایشان به عنوان اولی الامر بیعت کرده اند دارایی وظایف و اختیاراتی می باشند و اطاعت از وی در تمام احوال واجب می باشد. همچنین مخالفت با حاکمی که از طریق انعقاد امامت، حکومت را بدست گرفته و مردم نیز به ایشان بیعت کرده اند، به هیج وجه جایز نیست؛ اگر چه ظالم و شراب خوار باشد و مرتکب فحشاء گردد.

کلیدواژه ها:

اختیارات ، شرایط ، حاکم ، اسلام ، فقه امامیه ، فقه حنفی