قضا زدایی در سیاست جنایی ایران

قضا زدایی در امور کیفری مفهومی متاثر از داده ها و نظریات جرم شناسی است که اهداف حقوق کیفری را در نگرشی واقع بینانه به پدیده بزهکاری با سعی بر دور شدن از سیستم دادسرا و دادگاه به منصه ظهور می رساند. از جمله ریشه های جرم شناختی قضا زدایی را در دو نظریه برچسب زنی و همچنین عدالت ترمیمی به عنوان آخرین پارادایم حقوق کیفری می توان پیدا کرد .همچنین بحث پیشگیری از جرم که از جمله مباحث مهم جرم شناسی می باشد را تحت عنوان جرم زدایی منجر به قضا زدایی می توان دنبال کرد. سپردن کار به مراجع غیر قضایی هم چون مراجع و نهادهای میانجی گر از جمله راهکارهای جدید قضازدایی محسوب می گردد که نه تنها در لوای آن شخصیت و هویت مجرمانه بر شخص تحمیل نمی شود بلکه بزه دیده به حقوق مادی و معنوی از دست رفته خود می رسد و جامعه محلی نیز به احساس امنیت کافی نایل می آید.

کلیدواژه ها:

قضا زدایی ، امور کیفری ، جرم شناسی ، نظریه برچسب زنی ، عدالت ترمیمی ، پیشگیری از جرم