جلب شخص ثالث در دیوان عدالت اداری

هر چند در مورد دیوان عدالت اداری و صلاحیت های آن، مقالات متعددی به رشته تحریر در آمده است، اما کمتر به بررسی مستقل اقامه دعوای جلب ثالث در دیوان، پرداخته شده است. تصویب قانون دیوان عدالت اداری در سال 1385 ضمن ابداعات جدید در مقایسه با قوانین سابق به تبع افق جدیدی را در رسیدگی های معمول در دیوان حادث نموده که تا ان زمان سابقه ای در دیوان عدالت اداری نداشته است . از جمله این موارد دعاوی طاری و تبعی است که عبارتند از1. اعاده دادرسی موضوع ماده 17 قانون دیوان عدالت اداری- 2 ورود ثالث ، جلب ثالث، اعتراض ثالث موضوع ماده 29 قانون در واقع، تا زمان تصویب قانون جدید دیوان عدالت اداری، از امکان، یا عدم امکان طرح دعوای جلب ثالث سخن به میان نیامده بود. بعد از تصویب این قانون و پیش بینی جلب ثالث نیز قواعد حاکم بر آن، به روشنی تشریح نگردیده. از طرف دیگر، تا به حال، رویه عملی مشخصی هم در این باره وجود نداشته است. نظر به مراتب فوق وبا توجه به اینکه در قانون دیوان عدالت اداری همان قواعد حاکم بر جلب ثالث، که در قانون آیین دادرسی مدنی آمده مجری دانسته شده است، اعمال این قواعد، با توجه به شرایط و ویژگی های خاص دیوان، مسایلی را در پی دارد که تالیف یک تحقیق را در این زمینه ضروری می سازد. در همین راستا این مقاله، می کوشد به طور مشروح قواعد جلب ثالث، را با هدف تبیین ابهامات موجود در قوانین و قواعد مربوط به آن، مورد بررسی قرار دهد.

کلیدواژه ها:

آیین دادرسی ، دعوی جلب ثالث ، دیوان عدالت اداری ، دعوای طاری