نقش بلوغ در حقوق مدنی و مسیولیت مدنی

نویسندگان حقوقی با استناد به تبصره یک ماده 1210 قانون مدنی اصلاح شده در سال 1370 سن بلوغ را در شاهد به ترتیب در دختران و پسران همان سن نه سالگی و پانزده سالگی تمام قمری دانسته اند. ما به نظر می رسد بین ماده 155 از قانون فوق الذکر و ماده 1314 قانون مدنی، که در اصلاحات سال 1370 دچار تغییر نشده است، نوعی تعارض در احکام بیان شده، وجود دارد. ماده 1314 قانون مدنی مصوب سال 1314 درباره سن بلوغ شاهد چنین مقرر داشته اس: شهادت اطفالی را که به سن پانزده سال تمام نرسیده اند، فقط ممکن است برای مزدی اطلاع استماع نمود مگر در مواردی که قانون شهادت این قبیل اطفال را معتبر شناخته باشد. از همین رو به منظور حل این تعارض گفته شده است: در حال حاضر سن متعتبر برای ادای شهادت پانزده سال تمام قمری است. و تفاوتی بین دختر و پسر نیست لیکن، اگر احراز شود گواه علی رغم داشتن پانزده سال، بالغ نشده است، فاقد شرایط گواهی است برخی دیگر نیز با مجمل و غیر مبین دانستن استثنای مذکور در ماده 1314 قانون مدنی وارد بر ماده 1313 قانون مذکور، به شهادت اطفال نه ارزش بینه بلکه ارزش اماره ظنی داده اند که صرفا در برخی امور مصرحه همچون قتل، که موجب تحقق لوث می گردد، قابل پذیرش می باشد.

کلیدواژه ها:

بلوغ ، حقوق مدنی ، اهلیت ، رضایت