بررسی اهلیت در حقوق ایران

نیاز جوامع به وجود ضوابط و قوانین آنان را در طول تاریخ بر آن داشت تا با وضع مقرراتی مرتبط و منسجم ، آرامشی نسبی در عرصه هایمعاملات بین افراد به وجود آورند. یکی از مسایلی که پیوسته ذهن اندیشه وران را به خود مشغول کرده است، مساله اهلیت افراد برایمعاملات است. اهلیت حسب تعریفی که قانون مدنی ما در ماده 956 از آن کرده است، توانایی داراشدن حق است. ماده ی 190 به بعدهمان قانون چهار شرط مهم و اساسی را برای طرفین قرارداد برشمرده که یکی از این موارد اهلیت طرفین است.

کلیدواژه ها:

اهلیت ، معامله ، قانون مدنی