بررسی و ارزیابی اندیشه ی مدیریتی امام علی(ع) با مدیریت کلاسیک و نیوکلاسیک

نظام سازمان های اداری از قدیم بروکراسی بوده است به عبارتی، بروکراسی اصطلاح جدیدی از نظام دیوان یا دفتری است؛ ولی با گذشت زمان ویژگی منفی نظام بروکراسی حاکم شده، آن را به جمود و کار تکراری و دیگر جنبه های بازدارنده از وظایف اجتماعی تبدیل کرده است؛ اما این جنبه ها تنها دستاوردهای نظام بروکراسی هستند در حالی که مفهوم آن فراگیر تر از و شکلی از اشکال نظام کلاسیک می باشد. جوامع بشری به ویژه کشور های پیشرفته از مشکلات سوء مدیریت رنج می برند و این خود مانع بزرگی بر سر راه پیشرفت می باشد. نظام های اداری در این کشورها به افراط در تمرکز استواراند که علت آن عدم اعتماد به کارگزاران و رقبت مدیران به تحکیم سلطه بر کارکنان خود می باشد. گرایش به بروکراسی و ترکیب بروکراسی با نظام متمرکز، موجب پیدایش نظام متفاوتی در بین ما شد که عیب های نظام بروکرات را دارد و ن می توانند از محاسن خود به خاطر وجود نظام افراطی متمرکز بهره ببرد. عقب ماندگی نظام اداری ناشی از بی توجهی به بخش مدیریتی و عدم تربیت کادر مدیریتی و تقلید کورکورانه از نظام مدیریتی غرب می باشد. ضعف مدیریتی ناشی از بی توجهی به مصلحت عمو می و توجه مدیران به منافع شخصی و بی توجهی به ضوابط اداری در انتخابها و گرایش به روابط شخصی است که در نظام اداری رشد می یابد و موجب پیدایش گروه های غیر رس می در سازمان می گردد که تصمیم گیرنده در سازمان همین گروه ها می باشند. چنانکه گرایش به سمت گزارش های اغراق آمیز درباره اقدامات و غلبه این امر بر کار حقیقی، همه از مظاهر بیماری های اداری است که نظام های اداری جهان سوم از آن رنج می برد. هدف از این تحقیق عظمت اندیشه مدیریتی امام علی (ع) برای کسانی است که به سوی غرب گرایش پیدا کرده، می پندارند هر چه از غرب آید صحیح است و آنچه در فرهنگ اسلا می وجود دارد مبهم و اندیشه هایی سطحی است.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، امام علی (ع) ، کلاسیک ، نوین ، بروکراسی ، مشارکت