تهیه و ارزیابی اثر نانوذرات لیپیدی جامد مانوزیله حاوی داروی پارمومایسین بر روی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس

بیماری سل یکی از مهمترین نگرانی های بهداشت عمومی در بسیاری کشورهای جهان محسوب می شود. طبق گزارشات سازمان بهداشت جهانی هر سال 16000 ایرانی به این بیماری مبتلا شده و حدود 2000 نفر به دلیل ابتلا به آن جان خ ود را از دست می دهند. افزایش مقاومت چند دارویی به سل (MDR-TB) به خصوص در مورد داروهای خط اول درمان تهدیدی جدی برای کنترل این بیماری است. یارمومایسین یک آنتی بیوتیک آمینوگلیکوزیدی است و به دلایل مختلف از جمله نیمه عمر کوتاه، دفع کلیوی سریع، جذب سلولی پایین و کم بودن میزان دارو در محل عفونت از آن کمتر استفاده می شود. روش پیشنهادی برای غلبه بر مشکلات مصرف این دارو استفاده از سیستم های دارورسانی می باشد. در حال حاضر نانوذرات لیپیدی جامد (SLN) بسیار مورد توجه قرار گرفته است. بر همین اساس در این مطالعه اثر نانوذرات لیپیدی جامد یارگیری شده با پارمومایسین بر مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مورد بررسی قرار گرفت. نانوذرات به روش میکوامولوسیون تهیه شدند. دارو در آن بارگیری شد و سپس غلظت های مختلف آن در شرایط آزمایشگاهی در برابر مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مورد ارزیابی قرار گرفت. از داروی سیپروفلوکساسین و آمیکاسین به عنوان کنترل مثبت استفاده شد. در نهایت (IC(50 برای هر فرمولاسیون محاسبه گردید. بر اساس نتایج به دست آمده فرمولاسیون کارآیی مناسب و خوبی در برابر مایکوباکتریوم از خود نشان داد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که این فرمولاسیون می تواند به عنوان فرمولاسیون دارویی موثری در درمان سل مورد بررسی بیشتر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مایکوباکتریوم توبرکلوزیس ، سل ، پارامومایسین ، نانوذرات لیپیدی جامد