کنترل آبشستگی موضعی پایه پل با وجود شکاف و عدم شکاف در گروه پایه های مستطیلی و تک پایه

بر اساس تحقیقات انجام شده بیش از نیمی از پلها در اثر وقوع سیلاب تخریب میشوند که علت عمده آن آبشستگی موضعی اطراف پایهها است. استفاده از گروه پایه های ناقص یا کامل، ایجاد شکاف در بدنه پایه و یا ترکیبی از این روشها، تمهیداتی هستند که برای جلوگیری و کاهش عمق آبشستگی موضعی در اطراف پایههای پل پیشنهاد میشود. در این تحقیق با استفاده از مدلهای آزمایشگاهی، تاثیر شکاف و عدم شکاف بر روی عمق آبشستگی در گروه پایه های مستطیلی نوک گرد با آرایش مستطیلی بررسی شد. نتایج نشان داد در آرایش مستطیلی با افزایش فاصله بین پایه ها در طول کانال، عملکرد شکاف در پایه عقبی افزایش یافت. در حالتی که فاصله پایه ها در طول کانال برابر با 12b باشد، عمق آبشستگی پایه عقبی 40 درصد کاهش داشت. با افزایش ارتفاع بستر در بین پایه ها تاثیر پدیده حفاظ بودن افزایش یافت. با افزایش ارتفاع بستر در بین پایه ها، تاثیر پدیده حفاظ بودن در گروه پایه شکاف دار بیشتر از گروه پایه بدون شکاف است. در این آرایش با افزایش فاصله پایه ها در طول و عرض کانال، تاثیر شکاف در پایه های جلویی و عقبی افزایش یافت.

کلیدواژه ها:

آبشستگی موضعی ، شکاف ، گروه پایه ، آرایش مستطیلی