بررسی صورخیال در دیوان امیر معزی و ادبیات جاهلی
محل انتشار: پژوهشنامه اورمزد، دوره: 9، شماره: 34
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 648
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_OURMAZD-9-34_004
تاریخ نمایه سازی: 1 مرداد 1397
چکیده مقاله:
جان مایه اصلی شعر، خیال است، شاعر می تواند میان طبیعت و انسان پیوندی برقرار نماید که این پیوند هرچه عادی و ساده باشد، اما نوع ترکیب آن یعنی طرز پیوند برقرار کردن میان آن دو تازه است و ساخته پرداخته ی ذهن وتخیل شاعر این تصور ذهنی شاعر، در مفهوم طبیعت وانسان و آن کوشش ذهنی که شاعر برای برقراری نسبت میان انسان وطبیعت در اشعار شاعر آن به خصوص امیرمعزی به خوبی مشهود بود. به همین دلیل در مقاله ی حاضر به تحقیق صور خیال در شعر امیر معزی، یکی از شاعران بزرگ دورهی خراسانی در قرن پنجم و ششم و شعر شاعران جاهلی عرب، با تکیه بر هفت معلقه ی آنان که معروف به معلقات سبعه است، است، میپردازد. تا سهم عنصر خیال را به روشنی در این اشعار نمایان سازد، که از زندگی بدوی خود در صحرا و شبان شتران و شبان گوسفندان که یار و یاور عرب بودند چه تصویرهایی زیبا خلق کرده اند و هزاران دلیل دیگر خود بیانگر کاربرد و خلق صورخیال در شعر عرب جاهلی میباشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدی ممتحن
استاد زبان و ادبیات عرب، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی جیرفت
نعمت اصفهانی عمران
استادیار زبان و ادبیات فارسی، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی جیرفت
بهرام طاهری
کارشناس ارشد زبان و ادبیات عرب