بررسی صورخیال در دیوان امیر معزی و ادبیات جاهلی

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 648

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_OURMAZD-9-34_004

تاریخ نمایه سازی: 1 مرداد 1397

چکیده مقاله:

جان مایه اصلی شعر، خیال است، شاعر می تواند میان طبیعت و انسان پیوندی برقرار نماید که این پیوند هرچه عادی و ساده باشد، اما نوع ترکیب آن یعنی طرز پیوند برقرار کردن میان آن دو تازه است و ساخته پرداخته ی ذهن وتخیل شاعر این تصور ذهنی شاعر، در مفهوم طبیعت وانسان و آن کوشش ذهنی که شاعر برای برقراری نسبت میان انسان وطبیعت در اشعار شاعر آن به خصوص امیرمعزی به خوبی مشهود بود. به همین دلیل در مقاله ی حاضر به تحقیق صور خیال در شعر امیر معزی، یکی از شاعران بزرگ دورهی خراسانی در قرن پنجم و ششم و شعر شاعران جاهلی عرب، با تکیه بر هفت معلقه ی آنان که معروف به معلقات سبعه است، است، میپردازد. تا سهم عنصر خیال را به روشنی در این اشعار نمایان سازد، که از زندگی بدوی خود در صحرا و شبان شتران و شبان گوسفندان که یار و یاور عرب بودند چه تصویرهایی زیبا خلق کرده اند و هزاران دلیل دیگر خود بیانگر کاربرد و خلق صورخیال در شعر عرب جاهلی میباشد.

نویسندگان

مهدی ممتحن

استاد زبان و ادبیات عرب، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی جیرفت

نعمت اصفهانی عمران

استادیار زبان و ادبیات فارسی، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی جیرفت

بهرام طاهری

کارشناس ارشد زبان و ادبیات عرب