اثر حاد تمرین استقامتی وامانده ساز بادوزهای متفاوت کافیین بر پاسخ برخی فاکتورهای استرسی وایمنی زنان غیرفعال دارای اضافه وزن غیر ورزشکار

مصرف مکمل های غذایی در ورزش گسترده بوده و کمتر ورزشکاری را می توان یافت که حداقل در برخی از موارد دوره ورزشی خودمصرف یک یا چند مکمل غذایی را آزمایش نکرده باشد. در این راستا این تحقیق به بررسی اثر حاد تمرینات استقامتی وامانده ساز بادوزهای متفاوت کافیین بر برخی فاکتورهای ایمنی در زنان دارای اضافه وزن غیر فعال پرداخت. جهت دستیابی به این هدف 12 نفر اززنان دارای اضافه وزن با میانگین سنی (2/61±32/5 سال) و BMI (27/28±3/63) بر اساس تمایل شخصی جهت شرکت در مراحلآزمون انتخاب شدند. آزمایش ها در طول 4 مرحله و دو ماه و با رعایت اتمام قاعدگی آزمودنی ها انجام شد. در مرحله اول آزمودنی هاکافیین را به شکل دارونما مصرف کرده و تمرینات استقامتی را به تنهایی با راه رفتن و دویدن بر روی نوار تردمیل با استفاده از آزمونبروس انجام دادند. در مرحله دوم، سوم و چهارم آزمودنی ها به ترتیب میزان (9, 6, 3mg/kg) و کافیین را به صورت کپسول های حاویکافیین مصرف نموده و بعد از 30 دقیقه از مصرف آن، تست وامانده ساز را انجام دادند. در پایان هر یک از این مراحل نمونه های خونآزمودنی ها گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در این پژوهش از آزمون اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی LSD استفاده شد. نتایجیافته ها نشان داد که تمرینات استقامتی وامانده ساز با دوزهای متفاوت کافیین بر روی فاکتورهای ایمنی لکوسیت (p<0/05)، لنفوسیت(p<0/05)، مونوسیت (p<0/05)، پلاسموسیت ها (p<0/05) و هورمون کورتیزول (p<0/05) تاثیرمعنی داری داشته است. نتایج همچنیننشان داد که مقادیر بالای کافیین با دوز (9mg/kg) باعث تحریک سیستم ایمنی بدن شده است ولی مصرف دوزهای پایین و متوسطکافیین با مقادیر (3mg/kg و 6) در کاهش غلظت هورمون کورتیزول و فاکتورهای ایمنی نقش داشته و مصرف آنها از افزایش بیش ازحد فاکتورهای ایمنی بعد از انجام تمرینات ورزشی سنگین به طور معنی داری جلوگیری کرده است.

کلیدواژه ها:

تمرینات وامانده ساز استقامتی ، کافیین ، کورتیزول ، فاکتورهای ایمنی