اثربخشی شناخت درمانی به روش گروهی و واقعیت درمانی بر کاهش افت تحصیلی دانش آموزان دختر بی سرپرست و بدسرپرست دوره راهنمایی

مقدمه: یکی از مهمترین مسایل و مشکلات نظامهای آموزشی موضوع افت تحصیلی است که آثار ناگواری از لحاظ مالی و نگرشی بر نظامآموزشی، خانواده و دانش آموزان به جای میگذارد. هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی میزان اثربخشی مشاوره گروهی شناخت درمانی وواقعیت درمانی بر افت تحصیلی دانش آموزان بی سرپرست و بدسرپرست در مدارس راهنمایی دخترانه بود. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه تجربی است که از نمرات به عنوان پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختربد سرپرست وبی سرپرست بودند که دارای افت تحصیلی بوده و در مدارس راهنمایی شهرستان سقز در سال تحصیلی 93-94 مشغول به تحصیل بودند. تعداد 45 نفر با استفاده نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. گروه های آزمایش در معرض 8 جلسه 90 دقیقه ای واقعیت درمانی و شناخت درمانی طی دو ماه و هر هفته یک جلسه قرار گرفتند. از تحلیل کواریانس چند متغیره برای تحلیل نهایی داده ها استفاده شد. نتایج: بادر نظر گرفتن نمرات پیش آزمون به عنوان متغیر کمکی، مداخلات شناختی و واقعیت درمانی به تفاوت معنی دار بین گروه آزمایش وکنترل منجر شده است (P≥0/001). یعنی. آموزش شناخت درمانی و واقعیت درمانی بر بهبود عملکرد دانش آموزان در امور تحصیلی وکاهش افت تحصیلی تاثیر داشته است. نتیجه گیری: نتایج بیانگر این بود که آموزش شناخت درمانی بر معدل نمرات تکوینی و واقعیت درمانی بر معدل تکوینی و نوبت دوم دانش آموزان تاثیر داشته است.

کلیدواژه ها:

افت تحصیلی ، شناخت درمانی ، واقعیت درمانی ، مشاوره گروهی ، بدسرپرست و بی سرپرست