پیش بینی پرخاشگری بر اساس عملکرد تحصیلی در دانش آموزان متوسطه دوم

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی پرخاشگری بر اساس عملکرد تحصیلی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان متوسطه دوم کیش بود. نمونه آماری بر اساس جدول مورگان 230 نفر از این افراد بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (1992) و پرسشنامه عملکرد تحصیلی فام و تیلور (1999) پاسخ دادند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که همبستگی منفی و معناداری بین عملکرد تحصیلی و ابعاد خودکارآمدی، برنامه ریزی و انگیزش با پرخاشگری وجود دارد. همچمین همبستگی مثبت و معناداری بین ابعاد تاثیرات هیجانی و فقدان کنترل با پرخاشگری وجود دارد. نتایج رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان نشان داد که ابعاد خودکارآمدی، تاثثیرات هیجانی، برنامه ریزی، فقدان کنترل و انگیزش می تواند به طور معناداری سطح پرخاشگری را در دانش آموزان پیش بینی کند.

کلیدواژه ها:

پرخاشگری ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان متوسطه