وضعیت اعمال حقوقی معتادین به مواد مخدر

افزایش تعداد اشخاصی که حقوق خصوصی در پی ایجاد محدودیت برای انجام اعمال حقوقی آنان است، با توجه به افزایش اختلالات و بیماری های مختلف به مانند آلزایمر، سندرم داون، اعتیاد به مواد مخدر و ... غیر قابل اجتناب بنظر می رسد. تحقیق حاضر به بررسی وضعیت حقوقی یکی از این بیماری ها یعنی اعتیاد به مواد مخدر پرداخته است. این پرسش اساسی مطرح است که آیا معتاد به مواد مخدر اهلیت انجام اعمال حقوقی دارد مباحث پژوهش حاضر حول محور پاسخگویی به این پرسش است. بدین منظور، پژوهش حاضر با دسته بندی انواع مواد مخدر در سه دسته مواد توهم زا، مواد توان زا و مواد سستی زا و سپس اشاره به اثرات ناشی از مصرف هر یک از این سه دسته و هم چنین تطبیق این اثرات - که بصورت تظاهرات بالینی در رفتار معتاد جلوه گر می شود- با ویژگی های سفیهان و مجانین و به علاوه با تقسیم بندی زندگی یک فرد معتاد به حالات سه گانه نیشگی، خماری و طبیعی، به بررسی وضعیت اعمال حقوقی معتادین به هر یک از انواع سه دسته مواد مخدر در هر یک از حالات ناشی از مصرف مواد بصورت جداگانه پرداخته است و به نتایجی نایل آمده است که از آن جمله اثبات محجوریت معتادین به مواد مخدر در حالات نیشگی و خماری و عدم محجوریت آنان در حالت طبیعی است که این امر به نوبه خود باعث ایجاد محدودیت در انجام اعمال حقوقی برای معتادین به مواد مخدر می شود و حسب مورد باعث غیرنافذ یا باطل شدن اعمال حقوقی این افراد خواهد شد.

کلیدواژه ها:

مواد مخدر ، معتاد ، نیشگی و خماری ، اهلیت ، اعمال حقوقی