بررسی مساله حریم خصوصی درگزینش با محوریت فقه امامیه و حقوق ایران

یکی از اساسی ترین حقوق بشر امروز حریم خصوصی است که از اهمیت ویژه ای برخوردار است.وجوب رعایت حریم خصوصی دیگران یکی از احکام مهم اسلام است. قرآن کریم در آیات متعدد نظیر: (27 و 28) سوره نور و (12) سوره حجرات، بر وجوب رعایت حریم خصوصی افراد تاکید کرده است. روایات نیز به پرهیز از نقض حریم خصوصی دیگران توصیه می نماید. با مدرن شدن ابعاد زندگی و حکومتی در جوامع امروزی، یکسری نیازمندیها و تحولاتی در خصوص روابط حاکمیت و مدنیت رخ داده است که ارتباط بیش از پیش این دو مولفه را می طلبد. یکی از این شاخصه ها، مبحث ورود به حریم شخصی افراد از سوی دولتها به منظور آگاهی یافتن از جزییات زندگی فردی وی می باشد. دولتها جهت حصول اطمینان از سلامت رفتاری اشخاص، می بایست به حریم زندگی افراد تا حدودی ورود پیدا کنند تا بتوانند معیارهای مورد نیاز را برگزینند. حال سوال اینجاست که چه قوانینی وظیفه کنترل و عدم نقض حریم خصوص افراد را در جامعه و به خصوص مقوله استخدام بر عهده دارد، موضوعی است که قرار است در این پژوهش به آن بپردازیم. از این رو تحقیق حاضر در با این هدف تدوین گردیده است که ؛ به بیان کلیات این مقوله پرداخته شده و ماهیت و مفاهیمی پیرامون ارکان، معیارها و شرایط گزینش و استخدام افراد در حقوق موضوعه کنونی ایران بیان گردیده است. همچنین موضوعات حریم خصوصی و جایگاه آن در شرعی و عرفی از جمله حقوق، جایگاه حریم خصوصی در اسلام و ایران و همچنین کاستی ها و نواقص مواد قانونی در مبحث حریم خصوصی با نظر داشت اصل حفظ آزادی و کرامت افراد پرداخته می شود و در آخر چند پیشنهاد در رابطه با جایگاه حریم خصوصی افراد در جامعه کنونی و همچنین راهکارهایی جهت حصول، ثبوت و نشر بهتر آن در جامعه ارایه شده است.این پژوهش به کنکاش پیرامون شرایط و معیارهای گزینش از نگاه حقوقی، با درنظرداشت حفظ حریم خصوصی؛ پرداخته است.

کلیدواژه ها:

حریم خصوصی ، استخدام ، شاخص صلاحیت ، فقه امامیه ، حقوق ایران