جذب حداکثرتوان انتقالی در سیستم های خورشیدی با روش هدایت افزایشی بهبود یافته

با افزایش روز افزون به نیاز به انرژی ،انرژی های تجدید پذیر جایگاه ویژه ای در سبد انرژی کشور های مختلف ایجاد کرده اند دراین میان انرژی خورشیدی به خاطر دسترسی آسان به آن ها و نداشتن آلایندگی هوا، از اهمیت خاصی برخوردارند و سلول هایخورشیدی رایج ترین مدل استفاده از انرژی خورشیدی برای تولید برق می باشند اما نقاط کار بهینه این سلول ها با توجه بهشرایط محیط، متغییر می باشد لذا برای استفاده از این انرژی باید سیستمی برای کنترل سلول های خورشیدی در بهترین نقطهکار، طراحی گردد تا در صورت تغییر شرایط آب و هوایی بتواند ردیابی مستمری از نقطه حداکثر توان انتقالی سیستم به سرعتیافته و سلول خورشیدی را در نقطه بهینه قرار دهد تا توان تولیدی سلول خورشیدی حداکثر شود. معمول ترین روش طراحیبرای یافتن نقطه حداکثر توان انتقالی روش اختلاف و مشاهده می باشد ولی این روش کارایی کمی در تغییرات آب وهوایی سریعدارد لذا برای حل مساله فوق در روش هدایت افزایشی را پیشنهاد می شود که قابلیت خوبی در شناسایی ماکزیمم توان قابلانتقال در سلول های خورشیدی دارد و از دقت و عملکرد بالایی نسبت به روش مشاهده و دنبال کردن برخوردار است.

کلیدواژه ها:

سلول های خورشیدی ، شناسایی حداکثر توان سلول های فتوولتاییک ، روش هدایت افزایشی