بیانی نوین برای حفظ هویت بومی و سنتی مناطق سکونتگاهی مازندران

مازندران منطقه ای است که دارای تاریخ کهن از روزگاران گذشته است. با توجه به جغرافیا و محیط و اقلیم آن فرهنگیشکل گرفته که جدای از این محیط و طبیعت نیست. مردم منطقه سالیان سال با همین فرهنگ و محیط توانستند خود را بااین خطه سازگار کنند. بوم و محیط مازندران فرهنگی را به وجود آورده که همه دلالت های یک فرهنگ بودن را در خودداراست. حال سوال اساسی این است که فرهنگ بومی مازندران با توجه به قدمت زمانی و مکانی چگونه می تواند در دنیایمعاصر که دنیایی مدرن و پست مدرن است و در فرایند جهانی شدن پایدار بماند و در فرهنگ ملی و جهانی مستحیل نشود.برای حفظ و بقای آن اتصال فرهنگ بومی به چارچوب هویت بومی از عمده ترین راه کارهای اجتماعی است. توجه بهارزشهای معماری بومی هرنقطه ازاقلیم ایران موید این نکته است که تمامی این ساختمان ها درزمان ومکان خود به خودی بااهداف معماری پایدار مطابقت داشته باشند درمعماری بومی تمام نقاط ایران شاهدیم که تاثیر عوامل اقتصادی اجتماعیاقلیمی و جغرافیایی فرهنگی و درنهایت تحقق اهداف معماری پایدار به خوبی برمعماری ایران و ازجمله معماری بومیمازندران دیده می شوند . در معماری بومی مازندران هر جزیی عضوی از یک کل منسجم و پایدار است که در تعامل با همایفای نقش می کنند. اگرچه معماری بومی مازندران که همانند معماری سایرنقاط ایران درشرایط زمانی و مکانی خود پایداربوده و هویتی بومی وسنتی داشته و تکرار عینی ان درزمان حال امری غیرممکن است ولی میتوان با استخراج ویژگی هایقابل تکرار آن که سالها دراقلیم خود پایدار بوده اند به بخشی از اهداف پایداری درمعماری دست یافت بدین جهت بابررسی عوامل کالبدی معماری بومی مازندران و پاسخ هایی که هرجزء از معماری درمواجهه با اقلیم اتخاذ نموده است بهاستخراج عوامل قابل تکرار پرداخته و آنها را به عنوان آیتم هایی قابل استفاده درمعماری حال حاضر معرفی نماید . روشتحقیق مقاله فوق کتابخانه ای و میدانی بوده و با معرفی اقلیم مازندران و توصیف عوامل اقلیمی آن به بررسی معماری بومیمازندران پرداخته و در صدد بررسی بازیابی هویت بومی از طریق همین فرهنگ بومی است که می تواند هویت خاص خودرا به وجود آورد.تا بتواند به استخراج ایتم های قابل تکرار درمعماری امروز مازندران دست یابد.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، معماری بومی مازندران ، اقلیم ، هویت کالبدی ، هویت بومی