بررسی توانایی دو مدل CA-Marcov و LCM در پیش بینی روندتوسعه فیزیکی شهر یزد

این تحقیق در پی آن است که الگوی روش شناختی جدیدی را برای شبیه سازی دینامیک کاربری اراضی شهری فراهم نماید. از این رو برای پی بردن به نوع و میزان تغییرات رخ داده در منطقه فوق تصاویر ماهواره ای چند زمانه لندست سالهای 1999، 2006و 2013 مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته است. همچنین برای پیش بینی روند تغییرات تا سال 2020 از دو روش CA-Markov و LCM استفاده شده است، مدل سلولهای خودکار با دقت %70 به پیش بینی نقشه کاربری اراضی پرداخته است . در نقشه خروجی مدل برای سال 2020 ، بیشترین افزایش مساحت را برای کاربری مسکونی و ساخته شده به میزان 51,11 درصد و بیشترین کاهش را برای زمین بایر به میزان 29 درصد پیش بینی کرده است . مدل LCM با دقت %83 به اقدام به پیش بینی نقشه کاربری اراضی نموده است در نقشه خروجی این مدل برای سال 2020، افزایش %68 اراضی ساخته شده و کاهش 24,8 درصدی زمین های بایر پیش بینی گردیده است هر دو مدل دارای دقت مناسبی در پیش بینی توسعه فیزیکی یزد در بازه زمانی مذکور می باشد و تا سال 2020 ، شهر یزد به سمت غرب و جنوب غرب و جنوب گسترش خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

توسعه فیزیکی ، تغییر کاربری اراضی ، CA-Markov ، LCM ، یزد