آسایش حرارتی و بهینه سازی مصرف انرژی در شهر بم در پناه معماری اقلیم گرا

با شروع مدرنیته ساخت مسکن با پیشرفت تکنولوژی های متکی بر انرژی های فسیلی افزایش یافت به گونه ای که برخی با طرح معماری بین المللی و منشور آتن، تامین رفاه و آسایش حرارتی کاربران را بدون تکیه بر اصول طراحی اقلیمی و بومی میسر دانستند. تحول صنعتی انسان را از زندگی در طبیعت به زندگی در شهر کشانید. با پیشرفت فناوری، الگوی زندگی دگرگون شد، به نحوی که انسان ها برای گرم کردن خود به جای پوشش بیشتر و استفاده از لباس های گرم، از سوخت های فسیلی به عنوان گرم کننده استفاده نمودند. بادگیرها، سایبان ها و نورگیرها در ساختمان جای خود را به تاسیسات گرمایشی و سرمایشی دادند. به این ترتیب تکنولوژی آسایش و راحتی روزافزونی را برای انسان فراهم کرد. در نتیجه هجوم شهرنشینی بسیاری از زمین های طبیعی و جنگل ها دستخوش تغییرات شدند. برای ادامه زندگی در این چرخه احتیاج انسان به انرژی بیشتر شده، ولی اکنون در مرحله ای قرار داریم که منابع انرژی رو به اتمام هستند. با این نگرش و لزوم کاهش مشکلات، ایجاد ساختمان های سبز و در عین حال پایدار با توجه به مشکلات زیست محیطی که وجود دارد برجسته می شود. لذا با بررسی اصول طراحی در اقلیم گرم و خشک، شناسایی عوامل شکل دهنده اقلیم و تحلیل اطلاعات سالنامه های هواشناسی برای شهر بم سعی بر آن است راهکارهایی در جهت ایجاد آسایش حرارتی مطلوب در ساختمان های نوین این شهر که هنوز پس از زلزله ساخته می شوند ارایه گردد، تا به یک آسایش حرارتی مطلوب ضمن بهینه سازی در مصرف انرژی دست یابند. همچنین نتایج حاصل از این پژوهش می تواند در بازسازی مناطق زلزله زده در شهرهای استان های کرمان و کرمانشاه همچون هجدک، سرپل ذهاب و ... مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

آسایش حرارتی ، اقلیم گرم و شک ، بهینه سازی مصرف انرژی ، طراحی اقلیمی