نقش نهادهای نظامی و انتظامی در مدیریت بحران

بلایای طبیعی بخشی از طبیعت محیط زیست ما انسان ها می باشد و انسان با تمام پیشرفت و توانایی خویش قادر به جلوگیری از بروز آنها نبوده است. مدیریت بحران مصداق مقابله، برخورد و مهار علمی روشمند بلایا و اثرات آن می باشد که با استفاده از تجارب سایر کشورها و توجه به مدیریت بحران بومی علاوه بر مدیریت بحران عام جهت نیل به بالاترین سطح برنامه ریزی و تهیه یک طرح جامع مدیریت بحران با توجه به ویژگی های منحصر به فرد ساختاری و غیرساختاری ایران به کار می رود. نیروی انتظامی به عنوان یکی از سازمان های مهم و درگیر در مدیریت بحران و عامل کنترل و برقراری امنیت داخلی می تواند با تکیه بر دیدگاه های علمی نقش خود را به خوبی ایفا نماید. روش پژوهش حاضر از نوع تحلیل اسنادی و مطالعات کتابخانه ای می باشد. نتیجه گیری: باید در نظر گرفت میزان آسیب پذیری کشور در برابر بلایای طبیعی و عدم وجود یک سیستم جامع مدیریت بحران در کشور و به تبع آن در معاونت های درگیر، نامشخص بودن وظایف هر سازمان و تداخل کاری بین آنها همه و همه موجبات دوری هر یک از سازمان های درگیر از جایگاه و نقش حقیقی خود در مدیریت بحران در سطوح مختلف آن را با توجه به تجربیات گذشته فراهم ساخته و اقدامات این سازمان ها را به چالش کشانده و بحث خلاهای قانونی و اجرایی را مطرح می سازد. از این رو با توجه به موارد یاد شده بالا، اهمیت نقش نیروی انتظامی به جهت گستردگی و رابطه تنگاتنگ آن با دولت و ملت و وظایف ذانی آن در زمینه تامین امنیت کشور، بیش از پیش نمایان می شود.

کلیدواژه ها:

بحران ، مدیریت بحران ، انتظامی