بررسی برخی صفات مرفوفیزیولوژیک چند هیبرید بین گونه ای انگور مقاوم به بیماری سرطان طوقه و ریشه

با هدف بررسی میزان مقاومت به بیماری سرطان طوقه و ریشه نهال های 7 ژنوتیپ انگور، آزمایشی در ایستگاه تحقیقات باغبانی کهریز ارومیه انجام شد. در این تحقیق 6 دورگه بین گونه ای به همراه رقم سفید بی دانه به عنوان مهم ترین رقم تجاری انگور کشور بررسی شدند. این دورگه ها طی چندین سال و انجام تلاقی های مکرر بین ارقام انگور بومی از ایران با گونه های آمریکایی حاصل شده اند. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار و به صورت گلدانی و در هر گلدان 3 قلمه کشت گردید. با تلقیح باکتری عامل بیماری مذکور در شاخه های سبز (آلودگی مصنوعی) نهال های در حال رشد تا پایان فصل رویشی، درصد نهال های آلوده به عامل بیماری با تشکیل غده روی آنها تعیین شد. شدت آلودگی براساس تعداد گال های تشکیل شده در نواحی آلوده و وزن گال های تشکیل شده بدست آمد. تجزیه واریانس داده ها با نرم افزار MSTAT-C انجام شد. نتایج نشان داد که بین ژنوتیپ ها از نظر درصد آلودگی به عامل بیماری پس از آلودگی مصنوعی متفاوت بود به طوری که شدت آلودگی در رقم سفید بی دانه بیشترین 97/7% و کم ترین آلودگی در دورگه 6 و 4 به ترتیب 14/7% و 20% بوده است وزن غده های بوجود آمده در نواحی آلوده شده در رقم سفید بی دانه بالاترین مقدار 267/7 یلی گرم و در دورگه 6 کمترین مقدار 5 میلی گرم بوده است برایت اساس دو دورگجه 4 و 6 به عنوان ژنوتیپ های برتر و مقاوم در برابر بیماری به عنوان پایه پیوندی قابل استفاده هستند.

کلیدواژه ها:

سرطان طوقه ، انگور ، مقاومت ، ژنوتیپ