توسعه شهری و تهدیدات زیست محیطی در سنندج

نگرش به شهر به عنوان یک واحد اکولوژیکی مستلزم درک رابطه دقیق میان انسان و محیط است. شهرها سیستمهای بازی هستند که به طور مداوم منشاء تغییرات بوده و خود نیز در حال تغییر و تحول هستند. شهر سنندج به عنوان مرکز استان از تحولات دهه های اخیر دور نمانده و مرکزیت سیاسی استان، مرکزیت فرهنگی- اجتماعی جامعه کرد ایران، حساسیت خاص دولتها و مهاجرتهای روستایی همگی بخصوص در دهه های اخیر تاثیرات متفاوت و اکثراً نامساعدی برحای گذاشته است که تبعات زیست محیطی و بهم خوردن تعادل اکولوژیکی زیست بوم شهری از آن جمله است. گسترش شهر سنندج منجر به الحاق و تغییر کاربری زمینهای زراعی و منابع طبیعی اطراف آن و ادغام چندین روستا به شهر شده که این عوامل به واحدهای طبیعی اشکال دو گانه ای بخشیده و سبب به هم خوردن تعادل زیست محیطی بین شهر و اطراف آن شده است. از طرف دیگر، مسئله عدم وجود سیستم مناسب جمع آوری ، دفع، دفن و بازیافت زباله ها، دفع غیر اصولی و ناقص فاضلابها و فقدان تاسیسات مناسب تصفیه و انتقال و تخلیه آن به اکوسیستمهای آبی موجب آلودگیهای زیست محیطی در سنندج شده است. این در حالیست که با توجه به محدودیتهای بسیار مهم (کمبود زمین، محدود بودن شهر در توپوگرافی خاص، محدودیت منابع آبی و ...) در آینده نه چندان دور حیات و عملکرد این شهر به خطر خواهد افتاد. همچنین آلودگیهای هوا و صوت ناشی از منابع مختلف از دیگر اثرات توسعه نسنجیده شهر سنندج است.

کلیدواژه ها:

شهر سنندج ، تعادل زیست محیطی ، محیط زیست شهری ، منابع آلاینده ، اکوسیستم شهری ، توسعه شهری