بررسی تطبیقی جلوه های پایداری در دو رمان ماتبقی لکم و خشم و هیاهو بر اساس مکتب آمریکا

غسان کنفانی از معدود نوآوران عرب است که از رهگذر رنج و درد روزمره، با دغدغه میهن زیسته ادبیاتش تنیده ز دل بافته ز جان است. وی شخصیت فلسطینی را در سفری آکنده از مبارزه برای ما به تصویر می کشد که در پی امرار معاش از زمان بروز فاجعه اشغال فلسطین تا آن گاه که حس میهن دوستی و بزرگ منشی در وجودش زاده می شود؛ رنج سرچشمه گرفته از دغدغه میهن را به جان و دل می خرد. بنابراین؛ غسان کنفانی بهترین نگارگر روحیه مقاومت و پایداری فلسطینیان، در برابر اشغالگری انگلیس و رژیم صهیونیستی، در داخل و خارج از میهنش به شمار می رود و این ویژگی در رمان ما تبقی لکم به زیبایی نمود یافته است. ویلیام فاکنر نیز از نویسندگان صاحب نام آمریکاست که جلوه های پایداری و ظلم ستیزی جامعه خویش را در رمان خشم و هیاهو نشان داده است. پژوهش حاضر بر اساس مکتب آمریکایی ادبیات تطبیقی و با روشی توصیفی- تحلیلی به بررسی دو رمان ما تبقی لکم غسان کنفانی و خشم و هیاهو ویلیام فاکنر می پردازد تا با بیان وجوه تشابه و تفاوت میان این دو اثر، سبک روایی و خلاقیت دو نویسنده را نشان دهد و از این رهگذر برگ سبزی بر شاخسار درخت سایه گستر پژوهش تطبیقی و پژوهش های حوزه پایداری نقش زند. فرضیه های بنیادین: .1 این دورمان در به کارگیری زبان شعری با هم مشترک هستند. .2 ویژگی های رمان روانشاختی مدرن در هر دو رمان تجلی یافته است. های.3ویژگی سبکی جریان سیال ذهن رمان کنفانی گاهی با فاکنر تفاوت دارد. از جمله نتایج این پژوهش عبارت است از: الف) مهمترین نوع تاثیرپذیری رمان کنفانی از رمان فاکنر، در تقلید سبک جریان سیال ذهن است. ب) کنفانی باخوش بینی، بدبینی های موجود در رمان روانشاختی نو را میزداید؛ ولی فاکنر نسبت به این امر امانتدار و روح بدبینی و ناکامی بر رمانش حکم فرماست.

کلیدواژه ها:

ادبیات پایداری ، مکتب تطبیقی آمریکا ، ماتبقی لکم ، خشم و هیاهو