بازشناسی نقش مولفه های تاثیرگذارحیاط در اجتماع پذیری خانه (نمونه مورد بررسی: خانه های بافت قدیم شهر گرگان)

در این تحقیق با ارزیابی مولفه های موجود در حیاط خانه ایرانی (مولفه های کالبدی تا مولفه های معنایی) که موجب تقویت تعاملات جمعی و اجتماع پذیری شده است، از طریق بررسی چند خانه در بافت قدیمی شهر گرگان می پردازیم. هدف از این تحقیق مشخص کردن عوامل اجتماع پذیری حیاط در تقویت تعاملات اجتماعی ساکنین است. روش تحقیق کیفی بوده و عناصر موجود در حیاط خانه های مورد بررسی با روش مشاهده و مصاحبه با کارشناسان میراث فرهنگی گرگان و اسناد کتابخانه میراث گرگان تعیین و تحلیل شده است. مولفه های اجتماع پذیری (کالبدی ، روانی ، زمینه ای ، رفتاری و معنایی ) به عنوان متغیرهای مستقل و حیاط به عنوان متغیر وابسته تعیین شده است. مولفه های رفتاری بیش ترین میزان اهمیت، و مولفه های معنایی، کمترین میزان اهمیت را داشته اند. در بین متغیرهای حوزه رفتاری، تطبیق پذیری محیط بیش ترین تاثیر را داشته است. در واقع تطبیق پذیری حیاط برای پاسخگویی به الگوهای رفتاری متفاوت در قرارگاه رفتاری ثابت (حیاط) در زمان های خاص به عنوان عاملی تاثیرگذار برای حضور افراد دور هم بوده است

کلیدواژه ها:

اجتماع پذیری ، خانه ایرانی ، حیاط ، تطبیق پذیری ، گرگان