بررسی پیامدهای حاشیه نشینی بر نظام فرهنگی مشهد

هدف از بررسی این تحقیق، شناخت پتانسیل آسیب زای زندگی حاشیه نشینی بر نظام فرهنگی شهر مشهد است. تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی است، روش تحقیق، روش پیمایشی و مطالعه اسنادی است. از تکنیک پرسشنامه محقق ساخته برای سنجش دیدگاهها، نظرات و رفتارهای حاشیه نشینان و از تکنیک تحلیل ثانویه در بررسی مطالعات، گزارشها و تحقیقات انجام شده در حوزه حاشیه نشینی استفاده شده است. جامعه آماری طرح دو گروه بوده است: گروه اول خانوارهایی که در مناطق حاشیه شهر مشهد زندگی می کنند: گروه دوم مطالعات و تحقیقات انجام شده در حوزه حاشیه نشینی و مطالعات شهری. حجم نمونه خانوارهای حاشیه نشین بر اساس فرمول کوکران، 188 خانوار در نظر گرفته شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که وجود شرایط اقتصادی- اجتماعی نامطلوب مزمن در زندگی حاشیه نشینان، براساس شاخصهای عینی نظیر پایین بودن سطح درآمد و توانمندی مالی، پایین بودن ضریب اشتغال و متوسط سطح تحصیلات، وجود ناامنیهای اجتماعی گوناگون از سرقت گرفته تا مواد مخدر و مزاحمتهای خیابانی و غیره، نگرش و الگوهای رفتاری حاشیه نشینان را در تعامل با سازمانهای شهری و سایر شهروندان به سمت و سویی نامطلوب سوق می دهد. نتایج میدانی تحقیق حاضر نشان میدهد که 70 درصد پاسخگویان حداقل وقوع یکبار جرائم (سرقت، اعتیاد، توزیع مواد مخدر و مزاحمت های خیابانی)را مشاهده کرده اند و قریب به 50 درصد آنان دو بار و بیشتر وقوع این جرائم را مشاهده کرده اند.

کلیدواژه ها:

حاشیه نشینی ، پیامدهای آسیب زا ، نظام فرهنگی