بررسی اثر ارتفاع سازه ی درآپ بر آبشستگی موضعی پایین دست

یکی از چالش های عمده در سازه های هیدرولیکی که می توان آن را به سرطان تشبیه نمود، پدیده ی آبشستگی است. دلیل اصلی تشبیه پدیده ی آبشستگی به بیماری سرطان در این حقیقت نهفته است که، در حال حاضر نمی توان از ایجاد آن پیشگیری نمود و یا روند رشد آن را کاملا متوقف نمود. فقط با آگاهی از چگونگی شکل گیری و گسترش حفره ی ایجاد شده در اثر آبشستگی است که، می توان میزان خسارات وارده را تعدیل نمود و سازه را از خطر تخریب نجات داد. فرآیند استهلاک انرژی در شیب شکن ها توسط پدیده ی پرش هیدرولیکی حاصله از تبدیل جریان فوق بحرانی در بالادست، به جریان زیربحرانی در پایین دست، صورت می پذیرد. لذا مناسب ترین استراتژی در طراحی سازه های هیدرولیکی، داشتن اطلاعات تجربی و آزمایشگاهی از آبشستگی ایجاد شده توسط این سازه ها می باشد. تمرکز پژوهش حاضر بر روی آبشستگی موضعی در پایین دست سازه ی هیدرولیکی درآپ عمودی با حوضچه ی سنگی و برآورد ابعاد این حفره با توجه به مولفه ی ارتفاع سازه ی درآپ می باشد. در نهایت مشخص شد که، ارتفاع سازه ی درآپ با عمق حفره ی آبشستگی، رابطه ای مستقیم دارد.

کلیدواژه ها:

آبشستگی موضعی ، درآپ عمودی ، آبشستگی درآپ ، حوضچه سنگی