بررسی اثر ارتفاع آب روی سازه ی درآپ بر حداکثر عمق حفره ی آبشستگی پایین دست

سازه ی درآپ به عنوان مناسب ترین گزینه برای کنترل انرژی آب خروجی از سازه های هیدرولیکی، استفاده می شود. به کارگیری این سازه به همراه حوضچه ی آرامش سنگی در پایین دست، با ایجاد پرش هیدرولیکی از پتانسیل زیاد جریان کاسته و کمک شایانی به دوام و پایداری سایر سازه های هیدرولیکی طراحی شده در پایین دست خود، می نماید. از سوی دیگر پرش هیدرولیکی بر خلاف مزیت بیان شده، تهدیدی جدی برای پایداری سازه نیز محسوب شود، زیرا که می تواند با ایجاد جریان های گردابی، باعث شکل گیری آبشستگی موضعی در کف حوضچه ی آرامش شده و در نهایت پی سازه ی درآپ را تخریب نماید. در پژوهش حاضر تلاش شده که با استفاده از برنامه آزمایشگاهی حداکثر عمق آبشستگی در پایین دست سازه ی درآپ عمودی را تحت اثر ارتفاع آب روی سازه، تعیین نمود. به همین منظور عمق آبشستگی ایجاد شده در بستر حوضچه ی سنگی پایین دست سازه ی درآپ، تحت اثر ارتفاع های مختلف آب روی سازه و آب موجود در پایاب مورد بررسی قرار داده شدند و در نهایت هم مشخص شد که، افزایش ارتفاع آب روی سازه درآپ با میزان حداکثر عمق آبشستگی رابطه ی مستقیم و با میزان ارتفاع آب موجود در پایاب رابطه ی عکس دارد.

کلیدواژه ها:

آبشستگی موضعی ، درآپ عمودی ، آبشستگی درآپ ، حوضچه سنگی