تاثیر باقلا (Broad Bean) بر خصوصیات فیزیکی بیضه، ویژگی های کمی و کیفی اسپرماتوزویید اپیدیدیمی قوچ زل

هدف از این آزمایش بررسی استفاده از سطوح مختلف باقلا بر خصوصیات فیزیکی بیضه و ویژگی های کمی و کیفی اسپرماتوزویید اپیدیدیمی قوچ نژاد زل بود. 16 راس قوچ در حال رشد با وزن تقریبی 1±29 کیلوگرم انتخاب و به طور تصادفی در 4 تیمار و 4 تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی به مدت 75 روز نگهداری شدند. تیمارهای آزمایشی شامل 1) تیمار شاهد بدون افزودن باقلا 2) تیمار شاهد + 5 درصد باقلا، 3) تیمار شاهد + 10 درصد باقلا و 4) تیمار شاهد : +15 درصد باقلا بودند. پس از 75 روز تغذیه با سطوح مختلف باقلا در پایان دوره آزمایش قوچ ها کشتار شدند و اندازه گیری طول، عرض، قطر و وزن بیضه ها انجام شد. همچنین اسپرم از ناحیه اپیدیدیمیس برداشت و حرکت جلو رونده اسپرماتوزویید، تحرک اسپرماتوزویید، غلظت اسپرماتوزویید، درصد اسپرماتوزوییدهای زنده و مرده، سلامت غشای سلولی و درصد اسپرماتوزوییدهای غیر طبیعی اندازه گیری شدند. نتایج آزمایش نشان داد که سطوح مختلف باقلا سبب اختلاف معنیدار در درصد اسپرم متحرک، غلظت اسپرماتوزویید غیر طبیعی، درصد اسپرماتوزویید زنده و مرده و حرکت جلو رونده اسپرماتوزویید شد (p<0/05) اما نتوانست سبب اختلاف معنی دار بر وزن بیضه، قطر بیضه، عرض و طول بیضه همچنین غلظت اسپرماتوزویید و سلامت غشای سلولی شود (p<0/05) با توجه به نتایج ارایه شده در این پژوهش پیشنهاد میگردد از سطح 5% باقلا در جیره به منظور بهبود ویژگی های کیفی و کمی اسپرم استفاده شود.

کلیدواژه ها:

اپیدیدیمیس ، اسپرماتوزویید ، باقلا ، خصوصیات فیزیکی بیضه ، قوچ