ردپای هفت وادی عرفان در دوبیتی های باباطاهر

در کتاب های تاریخ ادبیات ایران، ورود عناصر و مفاهیم عرفانی به شاعر بزرگ غزه، سنایی غزنوی نسبت داده می شود. اگر این پیش فرض ملاک قضاوت در مورد شعر پیش و بعد از سنایی قرار گیرد، به صورت طبیعی باید شاهد حضور اندیشه های مترقی عرفانی در متون منظوم پس از سنایی باشیم در حالی که در عمل خلاف این امر مشاهده می شود. این تحقیق در صدد است به روش پژوهش کتابخانه ای، نشان دهد بسیاری از مفاهیم عرفانی که در متون قرن های ششم تا دهم هجری قمری ادبیات فارسی قابل مشاهده است به صورتی واضح و پررنگ در دوبیتی های باباطاهر دیده می شود. از جمله این مضامین، هفت مرحله سلوک عرفانی است که به صورتی کامل و سازمان یافته در کتاب منطق الطیر عطار تبیین شده است. باباطاهر با آنکه نزدیک به 150 سال پیش از عطار و حدود هشتاد سال پیش از سنایی می زیست با این حال در اشعار او ردپای آشکار هفت وادی عشق و سلوک معنوی و ویژگی های هرمرحله را می توان دید.

کلیدواژه ها:

هفت وادی عرفان ، عطار نیشابوری ، دوبیتی ، باباطاهر