بررسی نقش آموزش های فرهنگی، اجتماعی در توانمندسازی زنان زندانی پس از آزادی (مطالعه موردی)

توانمندسازی فرایندی است که طی آن فرد از نیازها و خواسته های درونی و قابلیت های خودآگاه می شود و باهدف رسیدن به نامساعد اشتغال زنان دربند است، زیرا افراد جامعه نیز گاهی بدون توجه به دلایل زندانی شدن آنان نسبت به این موضوع واکنش های نادرستی از خود نشان میدهند. زنان زندانی همانند سایر زنان جامعه در معرض آسیب های مختلفی قراردارند و محکومیت این زنان، شیرازه عاطفی و مدیریت خانواده را ازهم گسیخته و با توجه به اینکه تداوم و استحکام خانواده مستلزم حضور زن میباشد کودکان و همسران آنان نیز به سختی قادر به ادامه زندگی خواهند بود و آسیب های متعدد اجتماعی و روانی را به آنان وارد خواهند کرد. همچنین زنان دربند ازنظر وضعیت اشتغال نتوانسته اند باوجود ظرفیت های شخصی، اجتماعی و قانونی به جایگاه متناسبی دست یابند. از این منظر زنان زندانی بخش مهمی از شهروندان جامعه را تشکیل داده و در راستای توانمندسازی این شهروندان برای نیل به جامعه مطلوب و بازگشت سعادتمندانه به جامعه توجه به آموزش (زنان زندانی، زنان و دختران آسیب دیده جامعه) برای سروسامان دادن به وضعیت این زنان در چارچوب توانمندی های فرهنگی و اجتماعی آنان همواره دارای جایگاه ویژه د ر بی ن مددجویا ن بوده است. لذا این سوال اساس ی در گزارش مطر ح می شود که آموزش های فرهنگی- اجتماعی برای زنان دربند پس از آزادی چیست و مددکاران اجتماعی بر اساس کدامیک از نقش هایشان می توانند چنین هدفمند این زنان را دررسیدن به توانمندسازی یاری نمایند

کلیدواژه ها:

توانمندسازی زنان ، آموزش های اجتماعی ، آموزش های فرهنگی