بررسی میزان خودپنداره نوجوانان دوره متوسطه اول شهر ایرانشهر

سابقه و هدف: دوران نوجوانی مرحله ی دشوار زندگی است که سازگاری روانی - اجتماعی فرد به شدت متاثر از ثبات خودپنداره و تصویر فرد از خود است. خودپنداره بر اساس قضاوت های قبلی، ادراکات و بازخورد های دیگران و افراد مهمی در زندگی انسان شکل گرفته و تمام ابعاد شناختی ادراکی، عاطفی و نحوه-ی ارزیابی فرد را در بر می گیرد. امروزه ریشه ی بسیاری از اختلالات نوجوانان مانندافسردگی، اضطراب، رفتار پرخاشگرانه، سوء استفاده مواد را در همین مسیله یافت. لذا هدف از این مطالعه تعیین میزان خودپنداره نوجوان شهر ایرانشهر می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، واحد های پژوهش 140 نفر از نوجوانان و دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر ایرانشهر بودند که به شیوه طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه حاوی اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه خودپنداره پیرز - هریس بودند که روایی و پایایی آنها تایید شده بود. این ابزار خودپنداره را در شش بعد ( رفتار، ظاهر، محبوبیت، وضعیت عقلی و تحصیلی، محبوبیت و شادی و رضایتمندی می سنجد. جمع،=آوری اطلاعات بعد از تصویب طرح و تایید کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر انجام شد. اطلاعات بدست آمده به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 19 و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: میانگین سنی نوجوانان 13.8 سال بود و 70.2 % آنان مونث بودند . میانگین معدل نوجوانان مورد مطالعه 3.5± 17.5 نمره بود. از نظر رتبه تولد، 42.3% واحدهای پژوهش فرزند اول خانواده بودند. میانگین نمره خودپنداره نوجوانان 10/64 ± 49/6 در محدوده 0 تا 86 نمره بود که در سطح متوسطی قرار دارد. میانگین نمره بعد رفتار خودپنداره 2/64 ± 8.06 در فاصله 0 تا 16 نمره ، بعد تحصیلی و عقلی 1.45 10.17± در فاصله 0 تا 18 نمره، بعد ظاهر 1/84± 5.89 در فاصله 0 تا 16 نمره ، بعد اضطراب 2/64± 10.43 در فاصله 0 تا 14 نمره، بعد محبوبیت 1/61 ± 6.05 در فاصله 0 تا 12 نمره و بعد شادی و رضایتمندی 6=1/45 ± 36/ 5 در فاصله 0 تا 10 نمره بود. بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه خودپندار نوجوانان در سطح متوسط قرار داشت. با عنایت به اینکه دانش آموزان آینده سازان هر کشوری هستند،لذا پیشنهاد می شود مدیران و برنامه ریزان با برگزای کلاس های مهارت آموزی خودپنداره نوجوانان را ارتقاء بخشند.