مقایسه گرایش به مواد مخدر و عوامل مربوط به آن در دانشجویان پزشکی و دانشجویان رشته های مهندسی شهر زاهدان در سال 95

مقدمه: وابستگی به مواد مخدر از بلایای مهم جامعه بشری در طول تاریخ بوده و جوانان را نیز تهدید می کند. اعتیاد علاوه بر از بین بردن خلاقیت، نشاط و پویایی در جوانان، منجر به آسیب روانی جدی و عوارض جسمانی و مرگ می شود. وابستگی به مواد در سال های اخیر در جامعه از جمله دانشجویان رو به گسترش بوده و آثار سویی بر عملکرد تحصیلی، فعالیت های اجتماعی و آینده شغلی آن ها دارد. این مطالعه به منظور ارزیابی گرایش به مواد مخدر در دو گروه دانشجویان پزشکی و مهندسی شهر زاهدان و مقایسه عوامل موثر بر آن در سال 95 انجام گردیده تا مبنایی برای برنامه ریزی راهکارهای پیشگیرانه از اعتیاد باشد.مواد و روش: این مطالعه بر روی 300 دانشجو (150 دانشجوی پزشکی و 150 دانشجوی مهندسی) انجام گرفت پس از اخذ رضایت از دانشجویان و ثبت اطلاعات دموگرافیک، گرایش به مواد مخدر در آنها با پرسشنامه استاندارد وید-بوچر ثبت شد. آزمونهای کای اسکویر، T student, Anova و رگرسیون جهت مقایسه داده ها استفاده شد.یافته ها: نتایح این مطالعه نشان داد که نوع رشته تحصیلی، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات مادر و پدر ارتباط معناداری با گرایش به مواد مخدر نداشت. (P> 0/05) اما مطالعه ما نشان داد که جنسیت مرد، عدم موفقیت تحصیلی، سکونت در خوابگاه، و دانشجویان غیر بومی سبب افزایش گرایش به مواد مخدر می شود (P<0/05).نتیجه گیری: با توجه به بالا بودن گرایش در افراد با جنسیت مرد، عدم موفقیت تحصیلی، سکونت در خوابگاه و دانشجویان غیر بومی، باید افراد با ریسک بالاتر در دانشگاه ها شناسایی شده و برای آنها کلاس های افزایش آگاهی گذاشته و پیش از وقوع اعتیاد به مواد مخدر، سبب جلوگیری آن شد.

کلیدواژه ها:

گرایش به مواد مخدر ، دانشجویان پزشکی ، دانشجویان رشته های مهندسی