سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

اپیدمیولوژی اقدام به خودکشی در سنین بالای 65 سال در جنوب ایران طی سال های 1390-1395

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 541
این مقاله فقط به صورت چکیده توسط دبیرخانه ارسال شده است و فایل کامل قابل دریافت نیست. برای یافتن مقالات دارای فایل کامل، از بخش [جستجوی مقالات فارسی] اقدام فرمایید.

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PPDMED02_009

تاریخ نمایه سازی: 16 تیر 1397

چکیده مقاله اپیدمیولوژی اقدام به خودکشی در سنین بالای 65 سال در جنوب ایران طی سال های 1390-1395

پیشینه: خودکشی یکی از مشکلات روان شناختی در سراسر جهان است. میزان خودکشی در افراد بالای 65 سال بیشتر از گروه های سنی جوانتر گزارش شده است. اهداف این مطالعه عبارتند از بدست آوردن میزان بروز اقدام به خودکشی و مرگ ناشی از آن بود. روش کار: در این مطالعه مقطعی، داده های مربوط به 299 مورد اقدام به خودکشی 65 سال و بالاتر در استان فارس، جنوب ایران، در سال های 95-1390 از نظام مراقبت خودکشی فارس (FSSS) جمع آوری کردیم. برای یافتن موارد ثبت نشده و حذف موارد تکراری، همه داده‎های بیمارستان ها، پزشکی قانونی، خانه‎های بهداشت در مناطق روستایی، مراکز بهداشتی و کلینیک های خصوصی مناطق شهری، مراکز مراقبتهای تخصصی مسمومیت و اورژانس‎های اجتماعی مجددا بررسی کردیم. داده‎های مربوط به مرگ را از پزشک قانونی گرفته و با داده‎های سازمان ثبت احوال و اداره ثبت مرگ دانشگاه چک کردیم. برای محاسبه میزان وقوع خودکشی، آمار جمعیت را از مرکز آمار ایران و سرشماری های 1385 و 1395 استخراج کردیم. یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان 6/43±73/11 سال با دامنه 33 (98- 65) بود. 9/64 درصد افراد، مرد و 88/9 درصد متاهل بودند و 89/8 درصد مشاغل غیردولتی داشتند و 29/9 درصد زن خانه دار بودند. بیش از 57/7 درصد اقدامات، خودکشی با مصرف بیش از حد دارو بود. روند میزان اقدام به خودکشی سالانه در دوران 6 ساله، 21، 17، 19/7، 18/3، 22/8 و 34/9 در 100000 بود. روند مرگ و میر سالانه در طول دوره 6 ساله 4، 3.6، 6.25، 2.23، 5.8 و 6.25 در هر 100000 بود. در میان 280 مورد اقدام، 63 مورد مرگ و میر وجود داشت (کل میزان کشندگی موردی 22/5). شایعترین روشهای خودکشی منجر به مرگ عبارت بودند از سلاح گرم، حلق آویز کردن و خودسوزی. میزان کشندگی در مردان بیشتر از زنان بود (25/5٪ درمقابل16/8٪). شایعترین علل خودکشی درگیری های خانوادگی یا فامیلی (46.6٪) و پس از ان اختلالات روحی (23/2٪) و اعتیاد (12/5٪) بودند.نتیجه گیری: مهمترین مزیت این مطالعه جامع، برآورد میزان اقدام به خودکشی و میزان کشندگی هر یک از عوامل جمعیت شناختی و خودکشی در سنین بالاتر از 65 سال بود. در طول این دوره، روند میزان اقدام به خودکشی و میزان مرگ ناشی از آن به آرامی افزایش یافت.

کلیدواژه های اپیدمیولوژی اقدام به خودکشی در سنین بالای 65 سال در جنوب ایران طی سال های 1390-1395:

نویسندگان مقاله اپیدمیولوژی اقدام به خودکشی در سنین بالای 65 سال در جنوب ایران طی سال های 1390-1395

عبدالرسول همتی

معاونت بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

علی باصری

اداره بهداشت روان دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

سعید غلامزاده

اداره پزشکی قانونی استان فارس

فریبا رضایی

دانشگاه علوم پزشکی شیراز

مقاله فارسی "اپیدمیولوژی اقدام به خودکشی در سنین بالای 65 سال در جنوب ایران طی سال های 1390-1395" توسط عبدالرسول همتی، معاونت بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران؛ علی باصری، اداره بهداشت روان دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران؛ سعید غلامزاده، اداره پزشکی قانونی استان فارس؛ فریبا رضایی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز نوشته شده و در سال 1396 پس از تایید کمیته علمی دومین کنگره ملی روان شناسی و آسیب های روانی-اجتماعی پذیرفته شده است. کلمات کلیدی استفاده شده در این مقاله خودکشی، سن بالای 65 سال، میزان بروز، اقدام، مرگ، میزان کشندگی هستند. این مقاله در تاریخ 16 تیر 1397 توسط سیویلیکا نمایه سازی و منتشر شده است و تاکنون 541 بار صفحه این مقاله مشاهده شده است. در چکیده این مقاله اشاره شده است که پیشینه: خودکشی یکی از مشکلات روان شناختی در سراسر جهان است. میزان خودکشی در افراد بالای 65 سال بیشتر از گروه های سنی جوانتر گزارش شده است. اهداف این مطالعه عبارتند از بدست آوردن میزان بروز اقدام به خودکشی و مرگ ناشی از آن بود. روش کار: در این مطالعه مقطعی، داده های مربوط به 299 مورد اقدام به خودکشی ... .