بررسی اثرات مهندسی ارزش در ساخت پروژه های زیربنایی حمل و نقل جاده ای کشور

امروزه کارشناسان اقتصاد کشور به این نکته اذعان دارند که صنعت حمل و نقل جاده ای به عنوان یکی از بخشهای استراتژیک کشور، صنعتی بالقوه توانمند است که به مددد مدیریت صحیح و درایت اقتصادی و ایجاد بسترهای زیربنایی مناسب از طریق احداث بزرگراهها، جاده های شهری، راههای دسترسی، پلها و ... و همچنین ایمن سازی آنها می تواند بعنوان یکی از صنایعه مهم و کلیدی درکشور مطرح گردد از سویی هزینه های بسیار بالای پروژه های زیربنایی حمل و نقل جاده ای بعنوان یکی از زیرساختهای اساسی کشور بخش قابل ملاحظه ای از منابع ملی را به خود اختصاص می دهد و با در نظر گرفتن این مهم که در حال حاضر کشور ما از منظر آمار تصادفات یکی از دارندگان بالاترین آمار کشته در دنیاست که به اعتراف مسئولین امر در سال 1385 د رمجموع 22567 نفر در کشور در اثر تصادفات جان خود را از دست دادند و همچنین کندی سرعت جابجایی و بالا بودن زمان سفر با در نظر گرفتن افزایش مصرف بنزین، استهلاک، آلودگی هوا، آلودگی صوتی و ... لذا لزوم بازنگری در فرایند طرح ریزی، برنامه ریزی، مدیریت و اجرای طرح های عمرانی حمل و نقل جاده ای و افزایش ضریب ایمنی راهها غیرقابل انکار می باشد. یکی از گزینه های پیش رو استفاده از تکنیک مهندسی ارزش بعنوان یک روش کارا در مدیریت پروژه می باشد که با ایجاد زمینه بروز خلاقیت در یک برنامه کار مشخص مبتنی بر خرد جمعی باعث افزایش کیفیت پروژه و بالطبع افزایش ضریب ایمنی و موجب بالا رفتن اطمینان و کاهش تصادفات جاده ای ناشی از نقایص موجود در جاده ها می گردد. نگاهی اجمالی به نتایج مقاله بیانگر توانایی مهندسی ارزش درکاهش هزینه ها، صرفه جویی در زمان پروژه و افزایش ارزش طرحهای زیربنایی حمل و نقل جاده ای کشور و همچنین افزایش ایمنی راههای ناشی از این بهینه سازی می باشد. همچنین با انتخاب صحیح پروژه ها جهت بررسی توسط فرایند مهندسی ارزش، انجام مهندسی ارزش در زمان مناسب برای سهولت دراعمال تغییرات، انتخاب صحیح و هدفمند اعضاء تیم مهندسی ارزش و در انتهاب پیروی کامل از برنامه کار مهندسی ارزش می توان رسیدن به نتایج مفید و کارا را تضمین نماید.

کلیدواژه ها:

پروژه های زیربنایی حمل و نقل جاده ای ، کاهش تصادفات ، مهندسی ارزش