مدیریت دانش در سازمان های ورزشی

مقدمه: تربیت بدنی و ورزش در ایران اهمیت خاصی دارد، اغلب مشاهده می شود که در زمینه مدیریت سازمان های ورزشی و امور مربوط به تربیت بدنی و ورزش، کاستی هایی وجود دارد. مدیریت ورزش و سازمان های آن اهمیت بسیاری دارد؛ چراکه ضعف در شیوه مدیریتی و عدم تناسب این شیوه با ساختار سازمان و تغییرات محیطی موجبات شکست اینسازمان ها را در رسیدن به اهداف اصلی و اساسی شان فراهم می آورد. اداره کردن ورزش به سازماندهی، ساختار سازمانی و مدیریت سازمانی به مفهوم جدی نیاز دارد. از طرفی بی توجهی به دانش مدیریت یکی از مشکلات اساسی ورزش ایران است، چراکه این بعد در ورزش ایران روزبه روز در حال ضعیف شدن است. هدف پژوهش حاضر بررسی مدیریت دانش در سازمان های ورزشی است. بحث و نتیجه گیری: یکی از ویژگی های عصر حاضر، تغییر و تحول سریع در ابعاد گوناگون جوامع است. این تغییرات از زمان رنسانس تا قرن حاضر در تمامی زمینه ها نمود عملی یافته است. با توجه به پیشرفت های موجود در زمینه میکروالکترونیک، این تغییرات جنبه انقلابی یافته است و در این میان فناوری اطلاعات و دانش موتور تغییرات جاری به شمار می آید. مدیران اگرچه کارها را توسط دیگران انجام می دهند، به ابزار ویژهای به نام دانش متکی اند تا امور سازمان ها را مدیریت کنند. تصمیم گیرنده در سازمان یک پردازشگر اطلاعات است و امروزه یک مدیر به خوبی آگاه است که توانایی اکتساب ذخیره سازی، پردازش و نمایش اطلاعات صحیح در تصمیم گیری درست بسیار مهم و حیاتی است و بدین ترتیب اهمیت دانش و اطلاعات به خوبی آشکار می شود. امروزه صنعت ورزش یکی از پردرآمدترین و تاثیرگذارترین صنایع در چرخه اقتصاد هر کشوری است که حتی در روزهای رکود شدید اقتصادی، نسبت به دیگر صنایع با رکود کمتری مواجه است. همین طور در این صنعت رقابت بسیار پیچیده و شدید است و این جلوه ظاهری ورزش تنها بخش کوچکی از کل صنعت ورزش را شامل می شود. سازمان های ورزشی باید بکوشند تا در این محیط پرتلاطم از یکدیگر عقب نیفتند تا مشتریان خود را که همانا تماشاگران، سهامداران، ورزشکاران، مربیان و غیره هستند، از دست ندهند. برای حفظ برتری و حرکت به سمت برتر بودن در این سیستم پیچیده و رقابتی، مدیریت دانش و دانش سازمانی سازمان های ورزشی اهمیت بیشتری پیدا می کند.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، سازمان ها ، ورزش