ارایه مدل ساختاری تاثیر سرمایه اجتماعی بر عملکرد نظام نوآوری با استفاده از روش AHP (مطالعه موردی: شرکت های دانش بنیان شهر تهران)

امروزه یکی از عوامل کلیدی بقاء سازمان ها و شرکت ها، ارتقاء پیوسته عملکرد نظام نوآوری سازمان می باشد. در این سازمان ها نوآوری در عملکرد، سبب حفظ مزیت رقابتی و رشد و توسعه سازمانی می گردد. ازسوی دیگر، خلق نظام عملکرد نوآوری مستلزم برقراری ارتباطات اثربخش و پایدار با کلیه ذینفعان و محیط عمومی سازمان است. سرمایه اجتماعی، شکلی از سرمایه است که سبب تسهیل دسترسی به اطلاعات و منابع حیاتی به منظور ارتقاء عملکرد و استفاده مناسب از فرصت های محیطی می گردد. پژوهش حاضر به دنبال بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر عملکرد نظام نوآوری در شرکت های دانش بنیان شهر تهران می باشد و ازاین طریق سعی دارد اقدام به گسترش مرزهای دانش موجود دراین حوزه نماید. این تحقیق از نوع کاربردی با ماهیت پیمایشی است. داده های مورد نیاز برای این تحقیق توسط نمونه گیری تصادفی ازشرکت های دانش بنیان در این زمینه می باشد و به وسیله ابزار پرسشنامه جمع آوری شده است. همچنین ازروش معادلات ساختاری با استفاده ازنرم افزار لیزرل و Expert Choice برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردیده است. نتایج به دست آمده حاکی ازآن است که ابعاد سرمایه اجتماعی بر عملکرد نظام نوآوری موثر است. همچنین تاثیر ابعاد سرمایه اجتماعی بر ابعاد عملکرد نظام نوآوری نیز بررسی و مورد تایید قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، عملکرد نظام نوآوری ، الگوسازی معادلات ساختاری ، شرکت دانش بنیان