واکاوی آموزه های مدیریتی در زمینه گزینش وزراء و معاونین (از منظر امام علی علیه السلام در نهج البلاغه)

جهان اسلام همواره پایبند به اصولی است که رعایت آنها لازمه اقتدار و بقای جامعه اسلامی است. سیاستمدران و اندیشمندان، این اصول را همواره در مکتب اهل بیت (علیه السلام) جستجو می کنند. در مکتب علوی، اصلاح جامعه و مردم منوط به اصلاح زمامداران است و میان این دو مولفه روابط متقابل وجود دارد. از این رو در نهجالبلاغه که بعد از قرآن کریم، از مهمترین اسناد اعتقادی شیعیان است، شاهد تعالیم راهبردی و ارزنده امام علی (علیه السلام) در زمینه وظایف رهبری زمامداران و بخصوص آموزههای ایشان در زمینه گزینش وزرا و معاونین است. در این پژوهش با نگاهی توصیفی- تحلیلی به موضوع و با توجه به تعالیم حضرت علی (علیه السلام) در نهج البلاغه، به روش کتابخانه ای به واکاوی آموزه های مدیریتی ایشان در عرصه گزینش معاونین و وزرا پرداخته شد. از مهمترین نتایج این پژوهش میتوان به مجموعه ویژگیهای لازم و ضروری جهت انتخاب صاحب منصبان و مدلهای نظری در خلال پژوهش اشاره نمود.

کلیدواژه ها:

آموزه های مدیریتی ، جامعه اسلامی ، گزینش ، وزراء و معاونین ، امام علی علیه السلام- نهج البلاغه