ارزیابی تغییرات بارش، حداقل و حداکثر دمای استان مازندران و پیش بینی تغییرات آن در دهه های آینده با الگویGCM

در این مطالعه، با استفاده از داده های بارش و حداقل و حداکثر دمای ایستگاه های سینوپتیک استان مازندران و مقایسه برای صحت سنجی و تفاوت بین آمار های اندازه گیری شده و مشاهداتی، با استفاده از داده های سایت worldclim بدست آمد و برای دوره پایه 1960-1990 اندازه گیری و پردازش گردید. تعداد ایستگاه هایی که دارای داده های مورد نیاز بوده اند، 6 ایستگاه سینوپتیک بود. بنابراین با پردازش در نرم افزار های GIS و اکسل نتایج مورد انتظار بدست آمد سپس با آزمون سنجی با استفاده از روش آماری تی استودنت مقادیر پیش بینی شده حاصل گردید. با توجه به نتایج بدست آمده، میزان بارش با توجه به الگوی سیاره ای، تا سال 2050 در غرب استان بیشتر از مناطق شرقی استان می باشد و میزان افزایش بارندگی به میزان 5 میلیمتر برآورد شده است. همچنین در پیش بینی حداقل و حداکثر دمای استان، ایستگاه کوهستانی سیاه بیشه دارای کمینه دمایی بوده و ایستگاه بابلسر دارای بیشینه دمایی بوده است. همچنین در دهه های آتی میزان تغییرات دمایی استان مازندران از غرب به شرق استان در حال افزایش می باشد. پس با توجه به شرایط اقلیمی، عرض های جغرافیایی و ارتفاع و دوری و یا نزدیکی به سواحل خزر در مقادیر برآورد شده تاثیر بسزایی داشته و نقش این عوامل می تواند برای پیش بینی وضعیت آب و هوایی استان مازندران مثمر ثمر واقع گردد.

کلیدواژه ها:

بارندگی ، درجه حرارت ، پیش بینی ، الگوی سیاره ای ، .GIS