بررسی اثر سمیت نانو ذره طلا پوشیده شده با آمینواسید والین و فنل آلانین بر سلول های سرطانی رده PC12

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 335

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

FCNFM01_136

تاریخ نمایه سازی: 2 تیر 1397

چکیده مقاله:

مقدمه:درحال حاضر سرطان دومین عامل مرگ و میر در جهان می باشد. امروزه نانوذرات طلا، فناوری کاملا جدیدی را در زمینه درمان سرطان ارایه می کنند. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر سمیت نانو ذره طلا پوشیده شده با آمینواسید والین و فنل آلانین بر سلول های سرطانی ردهPC12 می باشد.مواد روش: در این مطالعه تجربی پس از کشت رده سلولی PC12 در محیط آزمایشگاهی، این سلول ها به 10 گروه تقسیم و سپس گروه اول به عنوان کنترل و بقیه گروه ها به طور جداگانه به مدت 48 ساعت در معرض غلظت های مختلفی از نانوذره های طلا 0/5)، 2/5 و 5 میکرومولار نانو ذره طلا، نانو ذره طلا پوشیده شده با آمینواسید والین و فنل آلانین) ، گروه بدون تیمار قرار گرفتند. در نهایت اثر سایتوتوکسیسیتی نانو ذره ها با استفاده از MTT و رها شدنLDH از سلول ها مورد بررسی قرار گرفت. همچنین به منظور بررسی مورفولوژی سلولی از میکروسکوپ فاز کنتراست استفاده شد. در انتها نیز میزان ROS در درون سلول با استفاده از پروب فلورسانس 2، -7 دی کلروفلورسیین دی استات اندازه گیری شد.نتایج: میانگین قطر نانوذره های طلا در حالات بدون پوشش و پوشش دار با امینو اسید های والین و فنیل آلانین به ترتیب 10 0.2 -، 24 - 0.4 و 27 - 0.4 نانومتر محاسبه گردید. بیشترین اثر تخریبی سلول های مورد بررسی توسط غلظت 25 میکرو مولار نانو ذره طلا پوشیده شده با آمینواسید والین به میزان 47 درصد رخ داد که نسبت به گروه تیمار شده با نانو ذره طلا بدون پوشش و نانو ذره طلای پوشیده شده بافنل آلانین دارای اختلاف آماری معنی داری بود(.(S 0/05 همچنین نتایج مطالعه حاضر نشان داد بخش عمده مرگ سلولی حاصل از انکوباسیون سلول ها نانوذره های طلای بدون پوشش و پوشش دار بصورت آپوپتوز میباشد.نتیجه گیری: نتایج حاصل نشان داد پوشش دار شدن نانو ذره طلا باعث مرگ سلولی شده از طرفی نانو ذره طلا پوشیده شده با آمینواسید به وسیله آپوپتوز می تواند سلول های سرطانی را از بین ببرد.

نویسندگان

هادی زارع مرزونی

گروه ایمنی شناسی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

رزا اکرمی

دانشجوی دکترای دامپزشکی،دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، سنندج-ایران