در جدایه های بالینی استافیلوکوکوس اوریوس fnb بررسی فراوانی ژن های چسبندگی

مقدمه : استافیلوکوکوس اوریوس یک پاتوژن فرصت طلب انسانی مهم است که عامل طیف وسیعی از عفونت های سطحی پوست و بیماری های جدی تهاجمی است .نیمی از موفقیت استافیلوکوکوس اوریوس به عنوان یک پاتوژن به خاطر توانایی آن برای چسبیدن به طیف گسترده ای از بافت های میزبان از جمله و A پروتیین های ماتریکس خارج سلولی میزبان مانند فیبرینوژن ، فیبرونکتین و کلاژن است× پروتیین های از جمله عوامل اصلی چسبندگی این باکتری میباشند× در × FnBPBوFnBPA × اتصال به فیبرونکتینB در جدایه های بالینی استافیلوکوکوس اوریوس مورد FnbB و FnbA پژوهش حاضر فراوانی ژن های حدت بررسی قرار گرفت مواد و روش ها : حضور استافیلوکوکوس اوریوس در نمونه های خون، ادرار و پوست بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاه های تشخیص پزشکی رشت به روش های کشت و مولکولی بررسی گردید .فراوانی ژن های با استفاده از پرایمر اختصاصی این ژن ها مشخص گردید PCR .در واکنش fnbB و fnbA چسبندگی یافته ها : تعداد30 جدایه استافیلوکوک اوریوس به روش های کشت و مولکولی شناسایی شد60درصد (مورد از این جدایه ها از نظر حضور ژن های80 درصد (و18به ترتیب24مثبت بودند fnbB .و fnbA چسبندگی نتیجه گیری× نتایج حاصل از این تحقیق فراوانی بالای ژن های چسبندگی مورد مطالعه در سویه های استافیلوکوکوس اوریوس که بیانگر موفقیت آنها در اتصال و کلونیزه شدن می باشد را مشخص می نماید.

کلیدواژه ها:

PCR ، fnb ، استافیلوکوکوس اوریوس