ارزشیابی بالینی روش لاتکس آگلوتیناسیون در مقایسه با روش های ایمونوفلورسانس غیر مستقیم و الایزا جهت تشخیص بیماری لیستریوز انسانی

مقدمه : لیستریا مونوسیتوژنز یک پاتوژن داخل سلولی فرصت طلب است که باعث عفونت لیستریوزیس در انسان و حیوان می شودتشخیص. آزمایشگاهی عمدتا متکی بر روش های سرولوژیکی بوده که از جمله این روش ها می توان به تست لاتکس آگلوتیناسیون اشاره کرد. هدف اصلی این تحقیق ارزیابی بالینی لاتکس آگلوتیناسیون و مقایسه و کارآیی این روش با روش های رایجی چون ایمونوفلورسانس غیرمستقیم و الایزا جهت تشخیص بیماری لیستریوز انسانی است.مواد و روش ها : دراین مطالعه کاربردی که از نوع ارزیابی تست های آزمایشگاهی است ، جامعه آماری را نمونه های سرم انسانی مبتلا به لیستریوز تشکیل دادند که از آزمایشگاه های تشخیص طبی مختلف درسطح شهر تهران جمع آوری شد به طور تصادفی 200 نمونه سرم انتخاب و با هر یک از روش های لاتکس آگلوتیناسیون ، ایمونوفلورسانس غیرمستقیم و الایزا محصول شرکت زست فرآورد پارس آزمایش شد.نتایج : حساسیت و اختصاصیت روش لاتکس آگلوتیناسیون در مقایسه با روش ایمونوفلورسانس غیرمستقیم به ترتیب 88%، 88/5%و در مقایسه با الایزا 87%، 87% بوده است.نتیجه گیری روش: لاتکس آگلوتیناسیون با توجه به همخوانی نسبتا زیاد با روش الایزا از کارایی مطلوب برخوردار بوده و روش خوبی جهت بررسی های اسکرینگ ( غربالگری ) بیماری لیستریوز می باشد.

کلیدواژه ها:

کارایی ، لاتکس آگلوتیناسیون ، روش غربالگری ، لیستریوزیس