بررسی فنوتیپی سویه های مقاوم به انتی بیوتیک اریترومایسین در استافیلوکو ک اوریوس های جدا شده از مراکز درمانی شهر رشت

مقدمه :استافیلوکوکوس اوریوس یکی از شایع ترین عوامل عفونت های بیمارستانی واکتسابی در جامعه است که شاهد افزایش روز افزون در ظهور سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک آن می باشیم .اریترومایسین آنتی بیوتیک باکتریواستاتیکی است که اغلب در درمان عفونت های استافیلوکوکی استفاده میشود.غیرفعال 50ریبوزوم باکتریایی اصلی ترین مکانیسم مقاومت به این s سازی دارو عمدتا توسط متیله شدن بخش دارو در استافیلوکوکوک اوریوس است .هدف از این مطالعه تعیین فراوانی فنوتیپ های مقاوم به انتی بیوتیک اریترومایسین در استافیلوکوک اوریوس های جدا شده از نمونه های بالینی شهر رشت در شش ماهه دوم سال 1394است.مواد وروش ها :پس از جمع آوری 200 نمونه بالینی از مراکز درمانی شهر رشت، 66 ایزوله استافیلوکوکوس اوریوس با روش های استاندارد بیوشیمیایی وآزمایشگاهی تعیین هویت شد.جهت تعییین مقاومت سویه ها استفاده شد و حداقل CLSI به آنتی بیوتیک اریترومایسین از روش دیسک دیفیوژن طبق دستورالعمل غلظت مهارکنندگی به روش ماکرو دایلوشن تعیین شد.یافته ها % 100 :نمونه ها مقاومت بالا به آنتی بیوتیک اریترومایسین با حداقل غلظت مهاری 250 میکروگرم درمیلی لیتر رانشان دادند که نشان دهنده شیوع مقاومت بالا به انتی بیوتیک اریترومایسین می باشد.نتیجه گیری :با توجه به یافته های فوق اریترومایسین آنتی بیوتیک مناسب برای درمان عفونت های زخم وترشحات نمی باشد واستفاده از آن در درمان عفونت های ناشی از استافیلوکوکوس اوریوس توصیه نمی گردد.

کلیدواژه ها:

استافیلوکوکوس اوریوس ، اریترومایسین ، مقاومت انتی بیوتیکی