اثر نوع الکل بر روی پایه کاتالیزورهای زیگلر- ناتا در پلیمر شدن پلی پروپیلن

فاکتور اصلی که سبب پیشرفت پلی الفین ها شده است کاتالیست های زیگلر- ناتا می باشند که نقش اصلی را در این زمینه ایفا می کند. کاتالیزورهای زیگلر- ناتا از اجزای مختلفی تشکیل شده اند، از جمله آن ها می توان به نگهدارنده یا نگهدارنده های استفاده شده در ساخت کاتالیزور، فلز واسطه، الکترون دهنده های داخلی و الکترون دهنده های خارجی اشاره کرد. فلز واسطه مهمترین نقش را در کاتالیزورهای زیگلر– ناتا ایفا می کند. در این میان، فلز تیتانیوم بهترین و کارآمدترین عنصر برای این دسته از کاتالیزورها می باشد. غلظت اتم های تیتانیوم فعال به مساحت سطح نگه دارنده، ترکیب، ساختار کاتالیزور و روشی که در ساخت آن استفاده می شود، بستگی دارد. مولکول نگهدارنده از طریق برهم کنش بین منیزیم و اکسیژن الکل، تشکیل می شود. در نتیجه قرارگیری الکل بین لایه های سه تایی Cl-Mg-Cl منجر به افزایش فاصله بین صفحه ای مولکول های نگهدارنده می شود. در این پژوهش فعالیت چهارکاتالیست که از نگهدارنده ها با الکل های متفاوت و با استفاده از روش سرد کردن مذاب تهیه شده اند را مقایسه می کنیم به این طریق که منیزیم کلرید و الکل و یک امولسیفایر همراه با یک روغن مقاوم حرارتی بی اثر، تحت واکنش قرار می گیرند و در ادامه در یک حلال هیدروکربنی با دمای زیر صفر درجه سانتی گراد جامد و ته نشین می شوند. همان طورکه نتایج نشان می دهند اختلاف های زیادی در اندازه سایز ذرات پلیمر و بازده پلیمریزاسیون کاتالیست های تولید شده با نگهدارنده های مختلف (MgCl2.n ROH) وجود دارد. در نتیجه تاثیر طول زنجیره آلکیل الکل در نگهدارنده به وضوح مشخص می شود. ویژگی های پلیمرهای پلی پروپیلن که بوسیله سیستم کاتالیستی (MgCl2)v(TiCl4)x(ID)y(TiCl3OR) تهیه شده اند بوسیله آنالیزهای MFR, PSD, Bulk density و Total xylen insolubility مورد بررسی قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

پلی الفین ها ، پلی پروپیلن ، کاتالیست های زیگلر- ناتا ، نگهدارنده