بهینه سازی تولید نانوبیوسلولز توسط باکتری گلوکونوباکتر زایلینوس در شرایط مختلف محیطی

سلولز به عنوان یک پلیمر زیستی یکی از پرمصرف ترین مواد طبیعی در زندگی بشر می باشد. تولید انواع فرآورده های سلولزی از مراتع و جنگل های گوناگون و از سوی دیگر رشد جمعیت و تمایل بشر به استفاده از الیاف های طبیعی و بازیافتی به دست آمده از طبیعت، پژوهشگران را بر آن داشت تا به دنبال تامین سلولز از منابع دیگر باشند. یکی از مهمترین روش های تولید این پلیمر زیستی که در سال های اخیر نیز توجه ویژهای به آن شده است، استفاده از میکروارگانیسم ها در تولید سلولز هست. در این میان سلولز باکتریایی به دلیل خلوص زیاد و ویژگیهای فیزیکی بسیار مناسب نسبت به سلولز گیاهی مورد توجه ویژه قرارگرفته است. در تولید سلولز به صورت زیستی هزینه محیط کشت، بیشترین اهمیت را دارد و 30 درصد هزینه تولید را تعیین می نماید. در این تحقیق بهینه سازی محیط کشت باکتری Gluconacetobacter xylinus جهت تولید نانوبیوسلولز به وسیله ضایعات کشاورزی مورد بررسی قرار گرفت. و سپس ریزساختارها با میکروسکوپ الکترونی پویشی (SEM) پیوندهای تشکیل شده با طیف سنجی تبدیل فوریه زیر قرمز (IR-FT) مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین میزان تولید مربوط به عصاره انگور با درصد وزنی حجمی 30% در دمای 26 درجه به میزان 8/6 g/l مشاهده گردید.

کلیدواژه ها:

Gluconacetobacter xylinu ، nano-bio-cellulose ، نانوبیوسلولز ، گلوکونواستوباکتر