جذب فیزیکی همزمان دی اکسید کربن و سولفید هیدروژن در متانول توسط غشا الیاف تو خالی

با توجه به نتایج شبیه سازی های انجام شده حلال متانول نسبت به بقیه حلال های فیزیکی قابل ملاحظه بود. هم چنین متانول دارای پایداری شیمیایی و حرارتی بالا، فشار بخار پایین و غیره خورنده است. علاوه بر این در مقادیر زیاد تولید و موجود می باشد. در ضمن متانول در مقایسه با حلال های فیزیکی دیگر دارای ویسکوزیته بسیار کمتر می باشد که باعث افزایش انتقال جرم و کاهش سطح غشاء لازم و هم چنین افت فشار کم در طول فیبر می شود. لذا در این قسمت با توجه به نتایج شبیه سازی پتانسیل جاذب متانول در حذف همزمان CO2 و H2S در تماس دهنده های غشایی مورد ارزیابی قرار می گیرد. در مدل فعلی، گاز در قسمت خارجی لوله ها جریان پیدا می کند و مایع در قسمت داخل فیبر تو خالی جریان دارد. مخلوط گازی متشکل از CO2 10% و CH4 80% می باشد. در شکل های 1 و 2 به ترتیب توزیع غلظت CO2 و H2S در فازهای گاز، غشاء و جاذب محاسبه و نشان داده شده است.

کلیدواژه ها:

متانول ، غشا الیاف تو والی ، جذب دی اکسید کربن ، جذب سولفید هیدروژن