مطالعه تیوری و تجربی جذب سطحی متیلن بلو (MB) با هیدرروژل به روش RSM

طراحی آزمایش Box-Behnken برای بررسی تاثیر پارامترهای عملیاتی بر جذب متیلن بلو (MB) توسط جاذب کیتوسان، سدیم آلژینات، سدیم دودسیل سولفات مورد استفاده قرار گرفته است. هدف اصلی این روش بهینه سازی روند آزمایش با هزینه کم و با حداکثر کارایی و شناسیایی عوامل موثر در روند ارزیابی مدل سازی ریاضی است. ابتدا هیدروژل گرانولی توسط کیتوسان، سدیم آلژینات و افزاینده SDS به روش سل ژل سنتز شد. سپس آزمایش های جذب ناپیوسته متیلن بلو در غلظت اولیه 1 تا 10 ppm در دمای 0تا 50 درجه سانتی گراد و با مقدار جاذب 0.025 تا 0.2 انجام شد. تجزیه و تحلیل واریانس (ANOVA) ضریب تعیین ارزش بالایی را نشان داد (فرمول در متن اصلی مقاله) نتایج واریانس نشان داد که مقدار جاذب با 52.95% بیشترین تاثیر بر میزان جذب داشته است. همچنین در بین 13 آزمایش انجام شده بیشترین درصد جذب در شرایط (فرمول در متن اصلی مقاله) به دست آمد که برابر 97.7% بود. شرایط بهینه آزمایش توسط نرم افزار Design Expert برای دستیابی به 111 درصد جذب در شرایط عملیاتی ADS=0.12g (فرمول در متن اصلی مقاله) پیش بینی شد. در ادامه یک مدل ریاضی برای تخمین میزان درصد جذب برحسب پارامترهای تعریف شده ارایه گردید.

کلیدواژه ها:

متیلن بلو ، هیدروژل ، کیتوسان ، سدیم آلژینات ، سدیم دودسیل سولفات ، جذب سطحی